مسأله 630 - دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست ، مگر آن كه قبر ، كهنه شده و ميت اولى از بين رفته باشد .
مسأله 631 - چيزى كه از ميت جدا مىشود - اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد - بايد با او دفن شود . و دفن ناخن و دندانى كه در حال حيات از انسان جدا مىشود ، مستحب است .
مسأله 632 - اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد ، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند .
مسأله 633 - اگر بچه در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد ، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارند ، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است او را بيرون بياورند و اگر ممكن نيست زنى كه اهل فن باشد و اگر آن هم ممكن نيست مرد محرمى كه اهل فن باشد و اگر آن هم ممكن نشود ، مرد نامحرمى كه اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد و در صورتى كه آن هم پيدا نشود زنى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد .
مسأله 634 - هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد - اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند - بايد بوسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد پهلوى چپ او را بشكافند و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند مگر اين كه تشخيص داده شود كه بچه از طرف ديگر سالم بيرون مىآيد و از طرف چپ سالم بيرون نمىآيد .
مستحبات دفن مسأله 635 - مستحب است ، قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود كنند و ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند ، مگر آن كه قبرستان دور تر از جهتى بهتر باشد - مثل آن كه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند ، يا مردم براى فاتحه اهل قبور بيشتر به آنجا بروند - و نيز مستحب است جنازه را در چند ذراعى قبر ، زمين بگذارند و تا سه مرتبه كم كم نزديك ببرند و در هر مرتبه ، زمين بگذارند و بردارند و در نوبت

108