هم بگيرد .
( مسأله 473 ) : بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد ، اگر چه غسل نكرده باشد ، طلاق او صحيح است ، و شوهرش هم مىتواند با او جماع كند ، ولى احتياط لازم اين است كه جماع پس از شستن فرج باشد ، و احتياط مستحب آنست كه پيش از غسل از جماع با او خوددارى نمايد . اما كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر او حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن تا غسل نكند بر او حلال نمىشود .
( مسأله 474 ) : اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد و باندازه‌اى باشد كه بتواند غسل كند ، بايد غسل كند ، و بهتر آنست كه بدل از وضو تيمم نمايد . و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به اندازه غسل نباشد بهتر آنست كه وضو بگيرد و بايد عوض غسل تيمم نمايد . و اگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد ، بايد بدل از غسل تيمم كند و بهتر آنست كه بدل از وضو نيز تيمم نمايد .
( مسأله 475 ) : نمازهائى كه زن در حال حيض نخوانده ، قضا ندارد ، ولى روزهاى ماه رمضان را كه در حال حيض نگرفته بايد قضا نمايد ، و همچنين بنابر احتياط لازم روزهائى كه به نذر در وقت معين واجب شده در حال حيض نگرفته بايد قضا نمايد .
( مسأله 476 ) : هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مىشود بايد فورا نماز بخواند و همچنين است بنابر احتياط لازم اگر احتمال دهد كه چنانچه نماز را تأخير بيندازد حائض مىشود .
( مسأله 477 ) : اگر زن نماز را تأخير بيندازد و از اول وقت به اندازه خواندن يك نماز با تحصيل طهارت مائيه از حدث بگذرد - هر چند طهارت با تيمم بنابر احتياط لازم - و سپس حائض شود قضاى آن نماز بر او واجب است ، ولى در تند خواندن و كند خواندن و چيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را بكند ،

96