مثلا بگويد ، اين كتاب را بر طلاب علم وقف كردم ، وقف صحيح است . بلكه وقف ، به عمل نيز محقق مىشود ، مثلا چنانچه حصيرى را به قصد وقف بودن در مسجد بيندازد ، و يا ساختمانى را بطورى كه مساجد را به آن طور مىسازند به قصد مسجد بودن بسازد وقفيت محقق مىشود . و در موقوفات عامه مثل مسجد و مدرسه يا چيزى كه براى عموم وقف كند ، يا مثلا بر فقرا يا سادات وقف نمايد ، قبول كردن كسى در صحت وقف لازم نيست ، بلكه بنابر اظهر در موقوفات خاصه مثل وقف بر فرزندان قبول نيز معتبر نيست .
( مسأله 2687 ) : اگر ملكى را براى وقف كردن معين كند و پيش از آن كه وقف كند پشيمان شود ، يا بميرد ، وقف واقع نمىشود .
( مسأله 2688 ) : كسى كه مالى را وقف مىكند ، بايد از موقع وقف كردن مال را براى هميشه وقف كند ، و اگر مثلا بگويد اين مال بعد از مردن من وقف باشد ، چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده صحيح نيست . و نيز اگر بگويد تا ده سال وقف باشد و بعد از آن نباشد ، يا بگويد تا ده سال وقف باشد ، بعد ، پنج سال وقف نباشد و دوباره وقف باشد ، وقف صحيح نيست .
( مسأله 2689 ) : وقف خاص در صورتى صحيح است كه مال وقف را به تصرف طبقه اول كسانى كه براى آنها وقف شده يا وكيل ، يا ولى آنها بدهد ولى اگر چيزى را بر اولاد صغير خود وقف كند و به قصد اين كه آن چيز ملك آنان شود ، از طرف آنان نگهدارى نمايد ، وقف صحيح است .
( مسأله 2690 ) : ظاهر اين است كه در اوقاف عامه از قبيل مدارس و مساجد و امثال اينها قبض معتبر نباشد و وقفيت به مجرد وقف نمودن محقق مىشود .
( مسأله 2691 ) : وقف كننده بايد مكلف و عاقل و با قصد و اختيار باشد و شرعا بتواند در مال خود تصرف كند ، بنابر اين سفيه ( يعنى كسى كه مال خود را

567