فرموده‌اند كه بايد دختر شيرخوارى را مثلا دو روزه براى خود صيغه كند و در آن دو روز با شرائطى كه در مسأله ( 2483 ) گفته شد زن برادرش آن دختر را شير دهد ، تا مادر زنش شود ، ولى اين حكم در صورتى كه از برادر از شير برادر به آن دختر شير دهد محل اشكال است .
( مسأله 2503 ) : اگر مرد پيش از آن كه زنى را براى خود عقد كند ، بگويد بواسطه شير خوردن آن زن بر او حرام شده ، مثلا بگويد شير مادر او را خورده چنانچه تصديق او ممكن باشد ، نمىتواند با آن زن ازدواج كند ، و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد ، عقد باطل است پس اگر مرد با او نزديكى نكرده باشد ، يا نزديكى كرده باشد ، ولى در وقت نزديكى كردن ، زن بداند بر آن مرد حرام است ، مهر ندارد و اگر بعد از نزديكى بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده ، شوهرش بايد مهر او را مطابق زنهائى كه مثل او هستند بدهد .
( مسأله 2504 ) : اگر زن پيش از عقد بگويد بواسطه شير خوردن بر مردى حرام شده ، چنانچه تصديق او ممكن باشد ، نمىتواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد ، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأله پيش گفته شد .
( مسأله 2505 ) : شير دادنى كه علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مىشود : ( ( اول ) ) خبر دادن عده‌اى كه انسان از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا كند . ( ( دوم ) ) شهادت دو مرد عادل ، ولى بايد شرائط شير دادن را هم بگويند مثلا بگويند ما ديده‌ايم كه فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده ، و همچنين ساير شرطها را كه در مسأله ( 2483 ) گفته شد شرح دهند ، و اما ثابت شدن شير دادن بشهادت يك مرد و دو زن يا چهار زن كه عادل باشند محل اشكال است .

520