( مسأله 2162 ) : شريكى كه با سرمايه شركت معامله مىكند اگر بگويد سرمايه تلف شده ، چنانچه نزد ديگر شريكها مأمون باشد ، بايد حرف او را قبول كنند و اگر اين چنين نيست مىتوانند نزد حاكم شرع بر عليه او شكايت كنند تا بر طبق موازين قضاوت نزاع را فيصله دهد .
( مسأله 2163 ) : اگر تمام شريكها از اجازه‌اى كه به تصرف در مال يكديگر داده‌اند برگردند هيچ كدام نمىتوانند در مال شركت تصرف كنند و اگر يكى از آنان از اجازه خود برگردد شريكهاى ديگر حق تصرف ندارند ، ولى كسى كه از اجازه خود برگشته ، مىتواند در مال شركت تصرف كند .
( مسأله 2164 ) : هر وقت يكى از شريكها تقاضا كند كه سرمايه شركت را قسمت كنند ، اگر چه شركت مدت داشته باشد ، بايد ديگران قبول نمايند مگر آن كه قسمت رد باشد ، يا ضرر معتنا به بر شركاء داشته باشد .
( مسأله 2165 ) : اگر يكى از شريكها بميرد ، يا ديوانه يا بيهوش شود شريكهاى ديگر نمىتوانند در مال شركت تصرف كنند ، و همچنين است اگر يكى از آنان سفيه شود ، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نمايد .
( مسأله 2166 ) : اگر شريك ، چيزى را نسيه براى خود بخرد ، نفع و ضررش مال او است ولى اگر براى شركت بخرد ، و قرار شركت معامله نسيه را هم شامل شود ، نفع و ضررش مال هر دوى آنان است .
( مسأله 2167 ) : اگر با سرمايه شركت معامله‌اى كنند ، بعد بفهمند شركت باطل بوده ، چنانچه طورى باشد كه اذن در معامله به صحت شركت مقيد نباشد ، بايد معنى كه اگر مىدانستند شركت درست نيست ، باز هم به تصرف در مال يكديگر راضى بودند ، معامله صحيح است ، و هر چه از آن معامله پيدا شود مال همه آنان است و اگر اين طور نباشد ، در صورتى كه كسانى كه به تصرف ديگران راضى نبوده‌اند بگويند به آن معامله راضى هستيم ، معامله صحيح و اگر نه باطل

446