آن راه آن قدر دور تر و غير معمولى باشد كه بگويند راه حج بسده است . ( ( چهارم ) ) به قدر بجا آوردن اعمال حج وقت داشته باشد . ( ( پنجم ) ) مخارج كسانى را كه خرجى آنان بر او واجب است مثل زن و بچه ، و مخارج كسانى را كه مردم خرجى دادن به آنها را لازم مىدانند داشته باشد . ( ( ششم ) ) بعد از برگشتن كسب يا زراعت ، يا عايدى ملك ، يا راه ديگرى براى معاش خود داشته باشد ، يعنى اين طور نباشد كه بواسطه مخارج حج پس از برگشتن مجبور شود به زحمت زندگى كند .
( مسأله 2045 ) : كسى كه بدون خانه ملكى رفع احتياجش نمىشود ، وقتى حج بر او واجب است كه پول خانه را هم داشته باشد .
( مسأله 2046 ) : زنى كه مىتواند مكه برود ، اگر بعد از برگشتن ، از خودش مال نداشته باشد ، و شوهرش هم مثلا فقير باشد ، و خرجى او را ندهد ، و ناچار شود كه به سختى زندگى كند ، حج بر او واجب نيست .
( مسأله 2047 ) : اگر كسى توشه راه و مركب سوارى نداشته باشد ، و ديگرى به او بگويد حج برو ، و من خرج تو و عيالات تو را در موقعى كه در سفر حج هستى مىدهم ، در صورتى كه اطمينان داشته باشد كه خرج او را مىدهد حج بر او واجب مىشود .
( مسأله 2048 ) : اگر مخارج رفت و برگشت و مصارف عيالات كسى را در مدتى كه مكه مىرود و برمىگردد ، به او ببخشند براى اين كه حج كند ، حج بر او واجب مىشود ، اگر چه قرض داشته باشد و در موقع برگشتن هم مالى كه بتواند با آن زندگى كند نداشته باشد ، ولى اگر طورى باشد كه روزهاى سفر حج روزهاى كسب و كارش باشد ، بطورى كه اگر حج رود نتواند قرض خود را در موقعش ادا نمايد يا آن كه نتواند مخارج زندگانيش را در بقيه سال تأمين نمايد حج بر او واجب نيست .

416