زكات آن را داده باشد ، تا وقتى از نصاب اول كم نشده ، همه سال بايد زكات آن را بدهد .
( مسأله 1907 ) : زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود ، كه آن را سكه زده باشند ، و معامله به آن رواج داشته باشد ، و اگر سكه آن از بين هم رفته باشد ، بايد زكات آن را بدهند .
( مسأله 1908 ) : طلا و نقره سكه‌دارى كه زنها براى زينت به كار مىبرند ، در صورتى كه رواج معامله با آن باقى باشد ، يعنى باز معامله پول طلا و نقره با آن شود ، بنابر احتياط زكات آن واجب است . ولى اگر رواج معامله با آن باقى نباشد ، زكات واجب نيست .
( مسأله 1909 ) : كسى كه طلا و نقره دارد ، اگر هيچ كدام آنها به اندازه نصاب اول نباشد ، مثلا ( 104 ) مثقال نقره و ( 14 ) مثقال طلا داشته باشد ، زكات بر او واجب نيست .
( مسأله 1910 ) : چنان كه سابقا گفته شد زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود كه انسان يازده ماه مالك مقدار نصاب باشد ، و اگر در بين يازده ماه طلا و نقره او از نصاب اول كمتر شود ، زكات بر او واجب نيست .
( مسأله 1911 ) : اگر در بين يازده ماه طلا و نقره‌اى را كه دارد با چيز ديگر عوض نمايد ، يا آنها را آب كند ، زكات بر او واجب نيست ، ولى اگر براى فرار از دادن زكات ، آنها را به طلا و نقره عوض كند ، يعنى طلا را به طلا يا نقره و نقره را به نقره يا طلا عوض نمايد ، احتياط واجب آنست كه زكات را بدهد .
( مسأله 1912 ) : اگر در ماه دوازدهم پول و طلا و نقره را آب كند ، بايد زكات آنها را بدهد ، و چنانچه بواسطه آب كردن ، وزن يا قيمت آنها كم شود بايد زكاتى را كه پيش از آب كردن بر او واجب بوده بدهد .
( مسأله 1913 ) : اگر طلا و نقره‌اى كه دارد خوب و بد داشته باشد ،

390