باطل مىكند ، انجام دهد ، و بعد با حلال خود جماع نمايد ، براى هر دو يك كفاره كافيست .
( مسأله 1679 ) : اگر روزه‌دار كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند ، انجام دهد مثلا آب بياشامد و بعد كار ديگرى كه حرام است و روزه را باطل مىكند انجام دهد ، مثلا غذاى حرامى بخورد ، يك كفاره كافيست .
( مسأله 1680 ) : اگر روزه‌دار آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد ، چنانچه عمدا آن را فرو ببرد ، روزه‌اش باطل است ، و بايد قضاى آن را بگيرد ، و كفاره هم بر او واجب مىشود ، و اگر خوردن آن چيز حرام باشد ، مثلا موقع آروغ زدن ، خون يا غذائى كه از صورت غذا بودن خارج است ، به دهان او بيايد و عمدا آن را فرو برد بايد قضاى آن روزه را بگيرد و بنابر احتياط مستحب كفاره جمع هم بدهد .
( مسأله 1681 ) : اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد ، چنانچه در آن روزه عمدا روزه خود را باطل كند ، بايد كفاره بدهد و كفاره آن به نحوى است كه در كفاره حنث نذر بيايد .
( مسأله 1682 ) : اگر روزه‌دار بگفته كسى كه مىگويد مغرب شده و اعتماد بگفته او نيست افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است يا شك كند كه مغرب بوده است يا نه قضا و كفاره بر او واجب مىشود .
( مسأله 1683 ) : كسى كه عمدا روزه خود را باطل كرده ، اگر بعد از ظهر مسافرت كند ، يا پيش از ظهر براى فرار از كفاره سفر نمايد ، كفاره از او ساقط نمىشود ، بلكه اگر قبل از ظهر مسافرتى براى او پيش آمد كند نيز كفاره بر او واجب است .
( مسأله 1684 ) : اگر عمدا روزه خود را باطل كند ، و بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا مرض براى او پيدا شود ، احتياط مستحب اين است كه كفاره را

346