يا جائى كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود ، زير و زبر بدهد ، يا تشديد را نگويد نماز او باطل است .
( مسأله 1010 ) : اگر انسان كلمه‌اى را ياد گرفته صحيح بداند و در نماز همان طور بخواند ، و بعد بفهمد غلط خوانده لازم نيست دوباره نماز را بخواند .
( مسأله 1011 ) : اگر زير و زبر كلمه‌اى را نداند يا نداند مثلا كلمه‌اى به ( ه ) است يا به ( ح ) بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند اگر بواسطه غلط خواندن نه قرآن و نه ذكر خدا حساب شود نمازش باطل است و در صورتى كه هر دو جور خواندن صحيح باشد مثل ( ( اهدنا الصراط المستقيم ) ) كه مىشود با سين و با صاد قرائت كرد تكرار آن به دو جور ضرر ندارد .
( مسأله 1012 ) : علماى تجويد گفته‌اند اگر در كلمه‌اى واو باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه پيش داشته باشد ، و حرف بعد از واو در آن كلمه همزه باشد ، مثل كلمه ( ( سوء ) ) بايد آن و او را مد بدهد يعنى آن را بكشد ، و هم چنين اگر در كلمه‌اى ( ( الف ) ) باشد و حرف قبل از الف در آن كلمه زبر داشته باشد و حرف بعد از الف در آن كلمه همزه باشد مثل ( ( جاء ) ) بايد الف آن را بكشد ، و نيز اگر در كلمه‌اى ( ( ى ) ) باشد و حرف پيش از ( ( ى ) ) در آن كلمه زير داشته باشد و حرف بعد از ( ( ى ) ) در آن كلمه همزه باشد مثل ( ( جئ ) ) بايد ( ( ى ) ) را با مد بخواند و اگر بعد از اين حروف ( ( واو و الف و يا ) ) بجاى همزه حرفى باشد كه ساكن است يعنى زير و زبر و پيش ندارد باز هم بايد اين سه حرف را با مد بخواند ، ولى ظاهرا صحت قرائت در اين چنين موارد توقف بر مد ندارد پس چنانچه بدستورى كه گفته شد رفتار نكند باز هم نماز صحيح است . بلى در مثل ( ولا الضالين ) كه تحفظ بر تشديد و الف توقف بر مقدارى مد دارد بايد به همان مقدار

216