كه با آن جماعت نماز مىخواند ، نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد .
( مسأله 933 ) : اگر براى خواندن نماز به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده ، مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد يعنى گفتن آن دو مستحب مؤكد نيست ، بلكه اگر مىخواهد اذان بگويد بهتر آنست كه آن را بسيار آهسته بگويد ، و اگر بخواهد نماز جماعت ديگرى اقامه كند نبايد اذان و اقامه بگويد .
( مسأله 934 ) : در جائى كه نماز جماعت عده‌اى تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فرادى يا با جماعت ديگرى كه برپا مىشود نماز بخواند ، با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مىشود ( ( اول ) ) آن كه نماز جماعت در مسجد باشد ، و اگر در مسجد نباشد ، ساقط شدن اذان و اقامه معلوم نيست . ( ( دوم ) ) آن كه براى آن نماز ، اذان و اقامه گفته باشند . ( ( سوم ) ) آن كه نماز جماعت باطل نباشد . ( ( چهارم ) ) آن كه نماز او و نماز جماعت در يك جا باشد ، پس اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند ، مستحب است اذان و اقامه بگويد . ( ( پنجم ) ) آن كه نماز جماعت ادا باشد ولى شرط نيست كه نماز خود او هم ادا باشد . ( ( ششم ) ) آن كه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد ، مثلا هر دو نماز ظهر ، يا هر دو نماز عصر بخوانند ، يا نمازى كه به جماعت خوانده مىشود نماز ظهر باشد ، و او نماز عصر بخواند ، يا او نماز ظهر بخواند ، و نماز جماعت نماز عصر باشد ، و اما اگر نماز جماعت عصر باشد ، در آخر وقت او بخواهد نماز مغرب ادائى بخواند اذان و اقامه ساقط نمى شوند .
( مسأله 935 ) : اگر در شرط سوم از شرطهائى كه در مسأله پيش گفته شد شك كند ، يعنى شك كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است . ولى اگر در يكى از پنج شرط ديگر شك كند بهتر است .

202