( مسأله 812 ) : كسى كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز ملتفت شود كه بدن يا لباسش نجس شده و احتمال دهد كه بعد از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس يا بيرون آوردن آن نماز را به هم نمىزند در بين نماز بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض نمايد يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد ولى چنانچه طورى باشد كه اگر بدن يا لباس را آب بكشد يا لباس را عوض كند يا بيرون آورد نماز به هم مىخورد يا اگر لباس را بيرون آورد برهنه مىماند بايد بنابر احتياط لازم نماز را دوباره با لباس پاك بخواند .
( مسأله 813 ) : كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است اگر در بين نماز ملتفت شود كه لباسش نجس شده و احتمال دهد كه پس از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى كه آب كشيدن يا عوض كردن يا بيرون آوردن لباس نماز را به هم نمىزند و مىتواند لباس را بيرون آورد بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند ، يا اگر چيزى ديگرى عورت او را پوشانده لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند ، اما اگر چيزى ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند ، بايد با همان لباس نجس نماز را تمام كند .
( مسأله 814 ) : كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز ملتفت شود كه بدن او نجس شده و احتمال دهد كه پس از شروع در نماز نجس شده باشد در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را به هم نمىزند بدن را آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است .
( مسأله 815 ) : كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد

179