مىشد بنابر احتياط لازم است وضو گرفته و نماز را اعاده نمايد .
( مسأله 666 ) : اگر بعد از جستجو ، آب پيدا نكند و مأيوس از پيدا شدن آن شود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد در جائى كه جستجو كرده آب بوده نماز او صحيح است .
( مسأله 667 ) : كسى كه يقين دارد وقت نماز تنگ است ، اگر بدون جستجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز و پيش از گذشتن وقت بفهمد كه براى جستجو وقت داشته ، احتياط واجب آنست كه دوباره نمازش را بخواند .
( مسأله 668 ) : اگر بعد از داخل شدن وقت نماز ، وضو داشته باشد و بداند كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب براى او ممكن نيست يا نمىتواند وضو بگيرد ، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد بنابر احتياط واجب نبايد آن را باطل نمايد . ولى مىتواند با عيال خود نزديكى كند ، اگر چه بداند كه از غسل متمكن نخواهد شد .
( مسأله 669 ) : اگر پيش از وقت نماز وضو داشته باشد ، و بداند كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب براى او ممكن نيست ، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد ، احتياط واجب آنست كه آن را باطل نكند .
( مسأله 670 ) : كسى كه فقط به مقدار وضو يا به مقدار غسل آب دارد ، و مىداند كه اگر آن را بريزد آب پيدا نمىكند ، چنانچه وقت نماز داخل شده باشد ، ريختن آن حرام است ، و احتياط واجب آنست كه پيش از وقت نماز هم آن را نريزد .
( مسأله 671 ) : كسى كه مىداند آب پيدا نمىكند چنانچه بعد از داخل شدن وقت نماز وضوى خود را باطل كند ، يا آبى كه دارد بريزد اگر چه خلاف كرده ، ولى نمازش با تيمم صحيح است ، و لكن احتياط مستحب آنست كه قضاى آن نماز را نيز بخواند .

144