( مسأله 628 ) : دفن مسلمان در جائى كه بىاحترامى به او باشد ، مانند جائى كه خاكروبه و كثافت مىريزند ، جايز نيست .
( مسأله 629 ) : دفن ميت در جاى غصبى و در زمينى كه مثل مسجد براى غير دفن كردن وقف شده ، جايز نيست .
( مسأله 630 ) : نبش قبر مرده‌اى براى آن كه مرده ديگر در آن دفن شود جايز نيست ، مگر آن كه قبر كهنه شده و ميت اولى به كلى از بين رفته باشد .
( مسأله 631 ) : چيزى كه از ميت جدا مىشود ، اگر چه مو و ناخن و دندانش باشد بايد با او دفن شود ، و چنانچه آن چيز بعد از دفن شدن ميت پيدا شود بنابر احتياط لازم اگر چه مو يا ناخن يا دندانش باشد بايد در جائى جدا دفن شود . و دفن ناخن و دندانى كه در حال زندگى از انسان جدا مىشود ، مستحب است .
( مسأله 632 ) : اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد ، بايد در چاه را ببندند و هماه چاه را قبر او قرار دهند .
( مسأله 633 ) : اگر بچه در شكم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد ، بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند ، و چنانچه ناچار شوند كه او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد ، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر اهل فن است ، او را بيرون بياورند ، و اگر ممكن نيست ، زنى كه اهل فن باشد او را بيرون آورد و اگر اين هم ممكن نيست ، مرد محرمى كه اهل فن باشد و اگر آن هم ممكن نشود ، مرد نامحرمى كه اهل فن باشد بچه را بيرون بياورد ، و در صورتى كه آن هم پيدا نشود كسى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد .
( مسأله 634 ) : هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده باشد ، اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند ، بايد هر جائى را كه براى سلامتى بچه بهتر است بشكافند ، و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند .

133