او را صيغه كند بعد از آن كه از او جدا شد شوهر اول نمىتواند او را عقد كند .
( ( دوم ) ) شوهر دوم با او نزديكى و دخول كند و احتياط واجب آنست كه نزديكى از جلوى زن باشد . ( ( سوم ) ) شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد . ( ( چهارم ) ) عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود . ( ( پنجم ) ) بنابر احتياط واجب شوهر دوم در زمان نزديكى بالغ باشد .
طلاق خلع ( مسأله 2537 ) : طلاق زنى را كه به شوهرش مايل نيست و از او كراهت دارد و مهر يا مال ديگر خود را به او مىبخشد كه طلاقش دهد ، طلاق خلع گويند ، در طلاق خلع - بنابر اظهر - معتبر است كه كراهت زن از شوهرش به حدى باشد كه او را به مراعات ننمودن حقوق زناشوئى تهديد نمايد .
( مسأله 2538 ) : اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد پس از بذل مىگويد : ( ( زوجتى فاطمة خالعتها على ما بذلت ) ) و بنابر احتياط مستحب نيت بگويد : ( ( هى طالق ) ) يعنى زنم فاطمه را در مقابل چيزى كه بذل نموده طلاق خلع دادم او رها است و در صورتى كه زن معين باشد بردن نامش در اينجا و در طلاق مبارات نيز لازم نيست .
( مسأله 2539 ) : اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه طلاق را اين طور مىخواند ( ( عن موكلتي فاطمة بذلت مهرها لموكلي محمد ليخلعها عليه ) ) پس از آن بدون فاطمه مىگويد : ( ( زوجة موكلي خالعتها على ما بذلت هي طالق ) ) و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را

529