و اما اگر به اين قصد باشد در صورتى كه هر دو چيز يك نوع منفعت داشته باشند ، مثلا هر دو گوسفند شير ده باشند احتياط لازم آنست كه زكات آن را بدهد .
( مسأله 1932 ) : كسى كه بايد زكات گاو و گوسفند و شتر را بدهد ، اگر زكات آنها را از مال ديگرش بدهد ، تا وقتى شماره آنها از نصاب كم نشده ، همه ساله بايد زكات را بدهد ، و اگر از خود آنها بدهد و از نصاب اول كمتر شوند ، زكات بر او واجب نيست ، مثلا كسى كه چهل گوسفند دارد ، اگر از مال ديگرش زكات آنها را بدهد تا وقتى كه گوسفندهاى او از چهل كم نشده ، همه ساله بايد يك گوسفند بدهد و اگر از خود آنها بدهد ، تا وقتى به چهل نرسيده زكات بر او واجب نيست .
زكات مال تجارت مالى را كه انسان به عقد معاوضه مالك مىشود ، و براى تجارت و منفعت بردن نگاه مىدارد بايد - بنابر احتياط - با چند شرط زكات آن را بدهد - و آن يك چهلم است - : ( 1 ) مالك بالغ و عاقل باشد . ( 2 ) مال به مقدار نصاب رسيده باشد ، و آن مقدار نصاب طلا يا نقره است . ( 3 ) يك سال از وقتى كه قصد منفعت بردن كرده است بر آن مال گذشته باشد . ( 4 ) قصد منفعت بردن در تمام سال باقى باشد ، پس اگر در ميان سال از آن قصد منصرف شود و مثلا قصد صرف آن را مؤنه نمايد ، نبايد زكات آن را بدهد . ( 5 ) مالك بتواند در تمام سال در آن تصرف كند . ( 6 ) در تمام سال به مقدار سرمايه يا بيشتر از آن خريدار داشته باشد ، پس اگر در قسمتى از سال به كمتر از سرمايه خريدار داشته باشد ، واجب نيست زكات آن را بدهد .

396