يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه‌اش باطل نمىشود .
( مسأله 1608 ) : اگر چيزى را كه مىداند دروغ است به خدا و پيغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده ، بايد بنابر احتياط لازم روزه را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد .
( مسأله 1609 ) : اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد ، بنابر احتياط لازم روزه‌اش باطل مىشود . ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد .
( مسأله 1610 ) : اگر از روزه‌دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلى الله عليه وآله چنين مطلبى فرموده‌اند و او جائى كه در جواب بايد بگويد نه ، عمدا بگويد ، بلى ، يا جائى كه بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه ، روزه‌اش بنابر احتياط لازم باطل مىشود .
( مسأله 1611 ) : اگر از قول خدا يا پيغمبر حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم ، يا در شب بدروغ به آنان نسبتى بدهد و فرداى آن كه روزه مىباشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است ، روزه‌اش باطل مىشود ، مگر آن كه مقصودش بيان حال خبرش باشد .
5 - رساندن غبار به حلق ( مسأله 1612 ) : بنابر احتياط واجب رساندن غبار غليظ به حلق روزه را باطل مىكند ، چه غبار از چيزى باشد كه خوردن آن حلال است ، مثل آرد ، يا غبار چيزى باشد كه خوردن آن حرام است مثل خاك .
( مسأله 1613 ) : رساندن غبار غير غليظ به حلق - بنابر اقوى - روزه را باطل نمىكند .

334