بداند بواسطه بول كردن باقيمانده منى از مجرى بيرون مىآيد .
( مسأله 1602 ) : روزه‌دارى كه محتلم شده ، اگر بداند منى در مجرى مانده ، و در صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مىآيد ، احتياط مستحب آنست كه پيش از غسل بول كند .
( مسأله 1603 ) : كسى كه به قصد بيرون آمدن منى بازى و شوخى كند ، اگر چه منى از او بيرون نيايد ، بايد بنابر احتياط لازم روزه را تمام كند و قضا هم بنمايد .
( مسأله 1604 ) : اگر روزه‌دار بدون قصد بيرون آمدن منى مثلا با زن خود بازى و شوخى كند ، چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمىشود ، اگر چه اتفاقا منى بيرون آيد روزه او صحيح است . ولى اگر اطمينان ندارد ، در صورتى كه منى از او بيرون آيد ، روزه‌اش باطل است .
4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر ( مسأله 1605 ) : اگر روزه‌دار به گفتن يا به نوشتن يا با اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبر ( ع ) و جانشينان پيغمبر ( ع ) عمدا نسبتى را بدهد كه دروغ است - اگر چه فورا بگويد دروغ گفتن يا توبه كند - روزه او بنابر احتياط لازم باطل است ، و همچنين است بنابر احتياط مستحب دروغ بستن به حضرت زهرا سلام الله عليها و ساير پيغمبران و جانشينان آنان .
( مسأله 1606 ) : اگر بخواهد خبرى را كه دليلى بر حجيت او ندارد ، و نمىداند راست است يا دروغ ، نقل كند ، بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته ، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد .
( مسأله 1607 ) : اگر چيزى را به اعتقاد اين كه راست است از قول خدا

333