آنجا بجاى ديگر برود ، هر جا كه عرق به آن برسد نجس مىشود ، و اگر عرق بجاى ديگر نرود جاهاى ديگر بدن پاك است .
( مسأله 133 ) : اخلاط غليظى كه از بينى يا گلو مىآيد ، اگر خون داشته باشد جائى كه خون دارد نجس و بقيه آن پاك است . پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد مقدارى كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است ، و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاك مىباشد .
( مسأله 134 ) : اگر آفتابه‌اى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند ، چنانچه از جريان بيفتد و آب زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكى حساب شود ، آب آفتابه نجس مىشود ، ولى اگر آب آفتابه با فشار جريان داشته باشد نجس نمىشود .
( مسأله 135 ) : اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد ، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاك است . پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود ، يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود و بعد از بيرون آمدن به نجاست آلوده نباشد نجس نيست . و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد .
احكام نجاسات ( مسأله 136 ) : نجس كردن خط و ورق قرآن در صورتى كه مستلزم هتك باشد بى اشكال حرام است ، و اگر نجس شود بايد فورا آن را آب بكشند .
بلكه بنابر احتياط واجب در غير فرض هتك نيز نجس كردن آن حرام و آب كشيدن واجب است .

31