از حرام را دارد .
( مسأله 119 ) : اگر انسان در اوقاتى كه نزديكى با زن حرام است - مثلا در روز ماه رمضان با زن خود نزديكى كند - عرق او حكم عرق جنب از حرام را ندارد .
( مسأله 120 ) : اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند ، حكم آن عرق ، حكم عرق قبل از تيمم است .
( مسأله 121 ) : اگر كسى از حرام جنب شود ، و بعد با حلال خود نزديكى كند ، احتياط مستحب آنست كه در نماز از عرق خود اجتناب نمايد ، و چنانچه اول با حلال خود نزديكى كند و بعد مرتكب حرام شود عرق او حكم عرق جنب از حرام را ندارد .
راه ثابت شدن نجاست ( مسأله 122 ) : نجاست هر چيزى از سه راه ثابت مىشود : ( ( اول ) ) : آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند كه آن چيز نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است ، لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر اين غذا خوردن در قهوه‌خانه‌ها و مهمانخانه‌هائى كه مردمان لا أبالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان اطمينان نداشته باشد غذائى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد . ( ( دوم ) ) آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است و متهم نباشد ، مثلا همسر يا نوكر يا كلفت انسان نسبت به ظرف يا چيزى ديگرى كه در اختيار او است بگويد نجس مىباشد . ( ( سوم ) ) آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ، به شرط آن كه مورد شهادت آنان سبب نجاست باشد .

28