نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الخوئي جلد : 1 صفحه : 462
نيست صبر نمايد تا سال تمام شود . < / السؤال = 11304 > < السؤال = 11274 > < السؤال = 11323 > ( مسأله 2584 ) اگر چيزى را پيدا كند و به خيال اين كه مال خود او است بردارد ، بعد بفهمد مال خودش نبوده ، بايد تا يك سال اعلان نمايد . < / السؤال = 11323 > < / السؤال = 11274 > < السؤال = 11303 > ( مسأله 2585 ) لازم نيست موقع اعلان ، چيزى را كه پيدا كرده بگويد بلكه همين قدر كه بگويد چيزى پيدا كردهام كافى است . < / السؤال = 11303 > < السؤال = 11291 > < السؤال = 11311 > < السؤال = 11312 > ( مسأله 2586 ) اگر كسى چيزى را پيدا كند ، و ديگرى بگويد مال من است و نشانههاى آن را بگويد ، در صورتى بايد به او بدهد كه اطمينان داشته باشد مال او است و لازم نيست نشانههائى را كه بيشتر اوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نيست بگويد . < / السؤال = 11312 > < / السؤال = 11311 > < / السؤال = 11291 > < السؤال = 11309 > ( مسأله 2587 ) اگر قيمت چيزى كه پيدا كرده به يك درهم برسد چنانچه اعلان نكند و در مسجد ، يا جاى ديگرى كه محل اجتماع مردم است بگذارد و آن چيز از بين برود ، يا ديگرى آن را بردارد ، كسى كه آن را پيدا كرده ضامن است . < / السؤال = 11309 > < السؤال = 11287 > < السؤال = 11288 > ( مسأله 2588 ) هر گاه چيزى را پيدا كند كه اگر بماند فاسد مىشود بايد با اجازه حاكم شرع ، يا وكيل او قيمت آن را معين كند و بفروشد و پولش را نگهدارد و اگر صاحب آن پيدا نشد از طرف او صدقه بدهد . < / السؤال = 11288 > < / السؤال = 11287 > < السؤال = 11329 > ( مسأله 2589 ) اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد ، در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند بىشبهه اشكال ندارد و الا حكم مغصوب را دارد . < / السؤال = 11329 > < السؤال = 11269 > ( مسأله 2590 ) اگر كفش شخصى را ببرند و كفش ديگرى بجاى آن بگذارند ، چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده و راضى است كه كفشش را عوض كفشى كه برده است بردارد ، مىتواند به جاى كفش خودش بردارد . و همچنين است اگر بداند كه كفش او را بطور ناحق و ظلم برده است ولى در اين فرض بايد قيمت آن از كفش خودش بيشتر نباشد ، و الا حكم مجهول المالك ، نسبت به زيادى قيمت جارى است ، و در غير اين دو صورت
462
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الخوئي جلد : 1 صفحه : 462