إسم الكتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 568)

< / السؤال = 9655 > < / السؤال = 9650 > < السؤال = 9678 > < السؤال = 9680 > < السؤال = 9681 > < السؤال = 9693 > ( مسأله 2358 ) اگر در نگهدارى چيزى كه عاريه كرده كوتاهى نكند و در استفاده از آن زياده‌روى هم ننمايد و اتفاقا آن چيز تلف شود ضامن نيست . ولى چنانچه شرط كند كه اگر تلف شود عاريه كننده ضامن باشد ، يا چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره باشد ، بايد عوض آن را بدهد .
< / السؤال = 9693 > < / السؤال = 9681 > < / السؤال = 9680 > < / السؤال = 9678 > < السؤال = 9681 > ( مسأله 2359 ) اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه اگر تلف شود ضامن نباشد ، چنانچه تلف شود ضامن نيست .
< / السؤال = 9681 > < السؤال = 9676 > ( مسأله 2360 ) اگر عاريه دهنده بميرد ، عاريه گيرنده بايد چيزى را كه عاريه كرده به ورثه او بدهد .
< / السؤال = 9676 > < السؤال = 9676 > ( مسأله 2361 ) اگر عاريه دهنده طورى شود كه شرعا نتواند در مال خود تصرف كند مثلا ديوانه شود ، عاريه كننده بايد مالى را كه عاريه كرده به ولى او بدهد .
< / السؤال = 9676 > < السؤال = 9669 > ( مسأله 2362 ) كسى كه چيزى را عاريه داده هر وقت بخواهد مىتواند آن را پس بگيرد و كسى هم كه عاريه كرده هر وقت بخواهد مىتواند آن را پس دهد .
< / السؤال = 9669 > < السؤال = 9661 > ( مسأله 2363 ) عاريه دادن چيزى كه استفاده حلال ندارد مثل آلات لهو و قمار يا ظرف طلا و نقره به جهت استعمال باطل است . و اما عاريه دادن به جهت زينت نمودن جائز است اگر چه احتياط در ترك است .
< / السؤال = 9661 > < السؤال = 9662 > < السؤال = 9663 > ( مسأله 2364 ) عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن و عاريه دادن حيوان نر براى كشيدن بر ماده صحيح است .
< / السؤال = 9663 > < / السؤال = 9662 > < السؤال = 9694 > ( مسأله 2365 ) اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا وكيل يا ولى او بدهد ، و بعد آن چيز تلف شود ، عاريه كننده ضامن نيست . ولى اگر بدون اجازه صاحب مال ، يا وكيل ، يا ولى او آن را به جائى ببرد اگر چه جائى باشد كه صاحبش معمولا به آنجا مىبرده مثلا اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد و بعد تلف شود ، يا كسى آن را تلف كند ضامن است .
< / السؤال = 9694 > < السؤال = 9695 > ( مسأله 2366 ) اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد ، مثلا ظرف نجس را عاريه دهد كه در آن غذا بخورند ، بايد نجس بودن

421