كند ، و احتياط واجب آنست كه براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد .
< / السؤال = 4514 > < / السؤال = 4513 > < السؤال = 4515 > ( مسأله 1713 ) اگر بواسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد ، و بعد از رمضان مرض او بر طرف شود ولى عذر ديگرى پيدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضاى روزه را بگيرد ، بايد روزه‌هائى را كه نگرفته قضا نمايد ، و نيز اگر در ماه رمضان غير از مرض عذر ديگرى داشته باشد ، و بعد از رمضان آن عذر بر طرف شود و تا رمضان سال بعد بواسطه مرض نتواند روزه بگيرد ، روزه‌هائى را كه نگرفته بايد قضا كند و بنابر احتياط واجب براى هر روز يك مد طعام نيز به قير بدهد .
< / السؤال = 4515 > < السؤال = 4516 > ( مسأله 1714 ) اگر در ماه رمضان بواسطه عذرى روزه نگيرد ، و بعد از رمضان عذر او بر طرف شود و تا رمضان آينده عمدا قضاى روزه را نگيرد بايد روزه را قضا كند و براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد .
< / السؤال = 4516 > < السؤال = 4517 > ( مسأله 1715 ) اگر در قضاى روزه كوتاهى كند تا وقتى تنگ شود و در تنگى وقت عذر پيدا كند ، بايد قضا را بگيرد ، و براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد ، و همچنين است بنابر احتياط واجب اگر بعد از بر طرف شدن عذر تصميم داشته باشد كه روزه‌هاى خود را قضا كند ، ولى پيش از آن كه قضا نمايد در تنگى وقت عذر پيدا كند .
< / السؤال = 4517 > < السؤال = 4518 > ( مسأله 1716 ) اگر مرض انسان چند سال طول بكشد ، بعد از آن كه خوب شد ، بايد قضاى رمضان آخر را بگيرد ، و براى هر روز از سالهاى پيش يك مد طعام به فقير بدهد .
< / السؤال = 4518 > < السؤال = 4520 > ( مسأله 1717 ) كسى كه بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد مىتواند كفاره چند روز را به يك فقير بدهد .
< / السؤال = 4520 > < السؤال = 4519 > ( مسأله 1718 ) اگر قضاى روزه رمضان را چند سال تأخير بيندازد بايد قضا را بگيرد و از جهت تأخير در سال اول براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و اما از جهت تأخير چند سال بعدى چيزى بر او واجب نيست .
< / السؤال = 4519 > < السؤال = 4349 > < السؤال = 4521 > ( مسأله 1719 ) اگر روزه رمضان را عمدا نگيرد ، بايد قضاى آن را بجا آورد و براى هر روز دو ماه روزه بگيرد ، يا به شصت فقير طعام بدهد يا يك بنده آزاد

292