نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الخوئي جلد : 1 صفحه : 245
جماعت بخواند ، در صورتى كه ترك آن موجب عقوقش شود نماز جماعت بر او واجب مىشود و در غير اين صورت واجب نيست . < / السؤال = 3289 > < السؤال = 3290 > < السؤال = 3291 > < السؤال = 3906 > ( مسأله 1416 ) نماز مستحب را نمىشود با جماعت خواند ، مگر نماز استسقاء - كه براى آمدن باران مىخوانند - و نمازى كه واجب بوده و به جهتى مستحب شده است ، مانند نماز عيد فطر و قربان كه در زمان امام ( ع ) واجب بوده و بواسطه غايب شدن ايشان مستحب مىباشد . < / السؤال = 3906 > < / السؤال = 3291 > < / السؤال = 3290 > < السؤال = 3292 > ( مسأله 1417 ) موقعى كه امام جماعت نماز يوميه مىخواند ، هر كدام از نمازهاى يوميه را مىشود به او اقتدا كرد . < / السؤال = 3292 > < السؤال = 3292 > ( مسأله 1418 ) اگر امام جماعت قضاى نماز يوميه خود يا كس ديگر را كه فوت آن يقينى باشد مىخواند ، مىشود به او اقتدا كرد ، ولى اگر نماز خود يا كس ديگر را احتياطا قضا مىكند اقتدا به او نيست . < / السؤال = 3292 > < السؤال = 3477 > ( مسأله 1419 ) اگر انسان نداند نمازى را كه امام مىخواند نماز واجب يوميه است يا نماز مستحب ، نمىتواند به او اقتدا كند . < / السؤال = 3477 > < السؤال = 3330 > ( مسأله 1420 ) در صحت جماعت شرط است كه بين امام و مأموم و همچنين بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطه بين مأموم و امام است حائلى نباشد و مراد از حائل چيزى است كه مانع از ديدن شود مانند پرده يا ديوار و امثال اينها . پس اگر در تمام احوال نماز يا بعض آن بين امام و مأموم يا بين مأموم ديگر كه واسطه اتصال است چنين حائلى باشد جماعت باطل خواهد شد ، و زن از اين حكم مستثنى است چنان كه خواهد آمد . < / السؤال = 3330 > < السؤال = 3340 > ( مسأله 1421 ) اگر بواسطه درازى صف اول ، كسانى كه دو طرف صف ايستادهاند ، امام را نبينند مىتوانند اقتدا كنند و نيز اگر بواسطه درازى يكى از صفهاى ديگر كسانى كه دو طرف آن ايستادهاند ، صف جلوى خود را نبينند مىتوانند اقتدا نمايند . < / السؤال = 3340 > < السؤال = 3342 > ( مسأله 1422 ) اگر صفهاى جماعت تا در مسجد برسد ، كسى كه مقابل در ، پشت صف ايستاده نمازش صحيح است ، و نيز نماز كسانى كه پشت سر او اقتدا مىكنند صحيح مىباشد ، بلكه نماز كسانى كه در دو طرف ايستادهاند
245
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : السيد الخوئي جلد : 1 صفحه : 245