حيض را نداشته باشد حيض است . و همچنين است اگر در عادت خود مثلا يك روز و پيش از عادت به دو روز خون ببيند يا اين كه در عادت خود مثلا يك روز و پس از آن با نشانه‌هاى حيض دو روز خون ببيند در اين دو صورت نيز لازم است آن سه روز را حيض قرار دهد پس اگر خون نشانه‌دار قبل از ده روز از اول خون ديدن قطع شد تمام آن خون حيض است و اگر بعدا نيز خون ديد چنانچه آن خون داراى نشانه‌هاى حيض و فصل بين آن و آخر خون اول ده روز يا بيشتر باشد آن خون حيض است و الا استحاضه است .
< / السؤال = 1299 > < السؤال = 1327 > ( مسأله 495 ) زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر در وقت عادت با نشانه‌هاى حيض بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند حيض را بواسطه نشانه‌هاى آن تشخيص دهد ، بايد تا شش يا هفت روز حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد .
< / السؤال = 1327 > < السؤال = 1299 > ( مسأله 496 ) زنى كه هر ماه ، روز اول ماه مثلا خون مىديده و گاهى روز پنجم و گاهى روز هفتم پاك مىشده ، چنانچه يك ماه دوازده روز خون ببيند و نتواند با نشانه‌هاى حيض مقدار او را معين نمايد ، بايد از اول ماه تا شش يا هفت روز حيض و باقى را استحاضه قرار دهد .
< / السؤال = 1299 > < السؤال = 1299 > ( مسأله 497 ) صاحب عادت اگر وسط يا آخر عادت او معلوم است چنانچه خون او از دوازده روز تجاوز كند شش يا هفت روز را طورى قرار دهد كه آخر يا وسط آن موافق با آن وقت باشد .
< / السؤال = 1299 > < السؤال = 1292 > < السؤال = 1329 > 3 - صاحب عادت عدديه ( مسأله 498 ) زنهائى كه عادت عدديه دارند دو دسته‌اند : ( ( اول ) ) زنى كه شماره روزهاى حيض او در دو ماه پشت سر هم يك اندازه باشد ، ولى وقت خون ديدن او يكى نباشد كه در اين صورت هر چند روزى كه خون ديده عادت او مىشود .
مثلا اگر ماه اول از روز اول تا پنجم و ماه دوم از يازدهم تا پانزدهم خون ببيند عادت او پنج روز مىشود . ( ( دوم ) ) زنى كه دو ماه پشت سر هم سه روز يا بيشتر خون ببيند و يك روز يا بيشتر پاك شود و دو مرتبه خون ببيند و وقت ديدن خون ، در ماه اول با ماه دوم فرق داشته باشد ، كه اگر تمام روزهائى كه خون ديده و روزهائى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود ، و شماره روزهاى آن هم به يك اندازه باشد ، تمام

84