< / السؤال = 9891 > < / السؤال = 8890 > < السؤال = 7682 > احكام حواله دادن ( مسأله 2298 ) اگر انسان طلبكار خود را حواله بدهد كه طلب خود را از ديگرى بگيرد و طلبكار قبول نمايد ، بعد از آن كه حواله با شرائطى كه بعدا گفته مىشود درست شد ، كسى كه به او حواله شده بدهكار مىشود ، و ديگر طلبكار نمىتواند طلبى را كه دارد از بدهكار اولى مطالبه نمايد .
< / السؤال = 7682 > < السؤال = 7683 > ( مسأله 2299 ) بدهكار و طلبكار بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و نيز بايد سفيه نباشند ، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند . و معتبر است نيز بدهكار و طلبكار مفلس نباشند بلى اگر حواله بر شخص برئ باشد حواله دهنده اگر چه مفلس باشد اشكال ندارد .
< / السؤال = 7683 > < السؤال = 7689 > < السؤال = 7690 > < السؤال = 7706 > ( مسأله 2300 ) حواله دادن بر كسى كه بدهكار نيست ، در صورتى صحيح است كه او قبول نمايد و نيز اگر انسان بخواهد به كسى كه جنسى بدهكار است ، جنس ديگر حواله دهد مثلا به كسى كه جو بدهكار است گندم حواله دهد ، تا او قبول نكند حواله صحيح نيست .
< / السؤال = 7706 > < / السؤال = 7690 > < / السؤال = 7689 > < السؤال = 7691 > ( مسأله 2301 ) موقعى كه انسان حواله مىدهد بايد بدهكار باشد پس اگر بخواهد از كسى قرض كند ، تا وقتى از او قرض نكرده بنابر احتياط واجب نمىتواند او را به كسى حواله دهد كه آنچه را بعدا قرض مىدهد از آن كس بگيرد .

406