احكام نذر و عهد مسأله 2640 - نذر آن است كه انسان بر خود واجب كند كه كار خيرى را براى خدا بجا آورد ، يا كارى را كه نكردن آن بهتر است براى خدا ترك نمايد .
مسأله 2641 - در نذر بايد صيغه خوانده شود و لازم نيست آن را به عربى بخوانند پس اگر بگويد چنانچه مريض من خوب شود ، براى خدا بر من است كه ده تومان به فقير بدهم نذر او صحيح است .
مسأله 2642 - نذر كننده بايد مكلف و عاقل باشد و به اختيار و قصد خود نذر كند ، بنابر اين نذر كردن كسى كه او را مجبور كرده‌اند ، يا بواسطه عصبانى شدن بىاختيار نذر كرده صحيح نيست .
مسأله 2643 - آدم سفيهى كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مىكند ، چنانچه با حال سفاهت بالغ شده باشد يا حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگيرى كرده باشد نذرهاى مربوط به مالش صحيح نيست .
مسأله 2644 - نذر زن بى اجازه شوهرش باطل است .
مسأله 2645 - اگر زن با اجازه شوهر نذر كند شوهرش نمىتواند نذر او را به هم زند ، يا او را از عمل كردن به نذر جلوگيرى نمايد .
مسأله 2646 - هر گاه فرزند نذرى كند اگر چه بدون اجازه پدر هم باشد بايد به آن نذر عمل نمايد .
مسأله 2647 - انسان كارى را مىتواند نذر كند كه انجام آن برايش ممكن باشد بنا بر اين كسى كه نمىتواند پياده كربلا برود ، اگر نذر كند كه پياده برود ، نذر او صحيح نيست .

372