عليه پس از آن بدون فاصله مىگويد : زوجة موكلى خالعتها على ما بذلت هى طالق و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل بايد بجاى كلمه ( مهرها ) آن چيز را بگويد ، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد : بذلت مأة تومان .
طلاق مبارات مسأله 2531 - اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد آن طلاق را مبارات گويند .
مسأله 2532 - اگر شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد ، بايد بگويد : بارأت زوجتي فاطمة على مهرها فهى طالق يعنى مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رهاست ، و اگر ديگرى را وكيل كند ، وكيل بايد بگويد : بارأت زوجة موكلى فاطمة على مهرها فهى طالق و در هر دو صورت اگر بجاى كلمه ( على مهرها ) ( بمهرها ) بگويد اشكال ندارد .
مسأله 2533 - صيغه طلاق خلع و مبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود ، ولى اگر زن براى آن كه مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسى بگويد براى طلاق فلان مال را به تو بخشيدم اشكال ندارد .
مسأله 2534 - اگر زن در بين عده طلاق خلع ، يا مبارات از بخشش خود برگردد ، شوهر مىتواند رجوع كند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد .
مسأله 2535 - مالى را كه شوهر براى طلاق مبارات مىگيرد ، بايد بيشتر از مهر نباشد ولى در طلاق خلع اگر بيشتر باشد اشكال ندارد .
احكام متفرقه طلاق مسأله 2536 - اگر با زن نامحرمى به گمان اين كه عيال خود او است نزديكى كند ، چه زن بداند كه او شوهرش نيست ، يا گمان كند شوهرش مىباشد ، بايد عده نگهدارد .
مسأله 2537 - اگر با زنى كه مىداند عيالش نيست زنا كند ، چنانچه زن نداند كه آن مرد شوهر او نيست ، بنابر احتياط واجب بايد عده نگهدارد .
مسأله 2538 - اگر مرد ، زنى را گول بزند كه از شوهر طلاق بگيرد و زن او شود طلاق و عقد آن صحيح است ، ولى هر دو معصيت بزرگى كرده‌اند .
مسأله 2539 - هر گاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط كند كه اگر شوهر مسافرت

351