سفر كند ، چنانچه سفر او هشت فرسخ باشد ، احتياط واجب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1306 - اگر صحرانشين براى زيارت يا حج يا تجارت و مانند اينها مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند .
شرط هفتم آن كه شغل او مسافرت نباشد ، بنابر اين شتردار و راننده و چوبدار و كشتيبان و مانند اينها ، اگر چه براى بردن اثاثيه منزل خود مسافرت كنند ، در غير سفر اول بايد نماز را تمام بخوانند . ولى در سفر اول اگر چه طول بكشد ، نمازشان شكسته است .
مسأله 1307 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر براى كار ديگرى مثلا براى زيارات يا حج مسافرت كند ، بايد نماز را شكسته بخواند . ولى اگر مثلا شوفر ، اتومبيل خود را براى زيارت كرايه بدهد و در ضمن خودش هم زيارت كند ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1308 - حمله دار يعنى كسى كه فقط در ماه‌هاى حج به مسافرت اشتغال مىورزد نماز را بايد شكسته بخواند .
مسأله 1309 - كسى كه شغل او حمله داريست و حاجيها را از راه دور به مكه مىبرد ، چنانچه تمام سال يا بيشتر سال را در راه باشد ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1310 - كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است ، مثل شوفرى كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مىدهد ، بايد در سفرى كه مشغول به كارش هست نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند .
مسأله 1311 - راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مىكند ، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1312 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند ، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد ، چه بدون قصد بماند ، بايد در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود ، نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1313 - كسى كه شغلش مسافرت است ، اگر در غير وطن خود ده روز بماند در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود ، بايد نماز را شكسته بخواند . چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد يا نداشته باشد .
مسأله 1314 - كسى كه شغلش مسافرت است ، اگر شك كند كه در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1315 - كسى كه در شهرها سياحت مىكند و براى خود وطنى اختيار نكرده ،

179