آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن ماء الشعير مىگويند پاك مىباشد .
عرق جنب از حرام مسأله 116 - عرق جنب از حرام نجس نيست ، ولى احتياط واجب آن است كه با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده نماز نخوانند .
مسأله 117 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن حرام است - مثلا در روزه ماه رمضان - با زن خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد .
مسأله 118 - اگر جنب از حرام به واسطه تنگى وقت عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب نمايد ، ولى اگر بواسطه عذر ديگر تيمم كند اجتناب لازم نيست .
مسأله 119 - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند بنابر احتياط واجب بايد از عرق خود در نماز اجتناب كند ، ولى اگر اول با حلال خود نزديكى كند و بعد با حرام نزديكى كند مىتواند با آن نماز بخواند .
11 - عرق شتر نجاستخوار مسأله 120 - عرق شتر نجاستخوار نجس است ، ولى اگر حيوانات ديگر نجاستخوار شوند از عرق آنجا اجتناب لازم نيست .
راه ثابت شدن نجاست مسأله 121 - نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود : اول آن كه خود انسان يقين كند چيزى نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر اين غذا خوردن در قهوه‌خانه و مهمانخانه‌هائى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان يقين نداشته باشد غذائى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد . دوم آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است ، مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مىباشد ، سوم آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است و نيز

16