بفهمد ، نمازش صحيح است .
مسأله 1011 - اگر در دو ركعت آخر نماز به خيال اين كه در دو ركعت اول است حمد بخواند ، يا در دو ركعت اول نماز با اين كه گمان مىكرده در دو ركعت آخر است حمد بخواند ، چه پيش از ركوع بفهمد چه بعد از آن نمازش صحيح است .
مسأله 1012 - اگر در ركعت سوم يا چهارم مىخواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد ، يا مىخواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند . ولى اگر عادتش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده ، و در خزانه قلبش آن را قصد داشته مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .
مسأله 1013 - كسى كه عادت دارد در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند اگر بدون قصد مشغول خواندن حمد شود بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند .
مسأله 1014 - در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند ، مثلا بگويد : استغفر الله ربى واتوب اليه يا بگويد اللهم اغفر لي ، و اگر به گمان آن كه حمد يا تسبيحات را گفته مشغول گفتن استغفار شود و شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد ولى اگر نمازگزار پيش از خم شدن براى ركوع در حالى كه مشغول گفتن استغفار نيست ، شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد حمد يا تسبيحات را بخواند .
مسأله 1015 - اگر در ركوع ركعت سوم يا چهارم يا در حال رفتن به ركوع شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1016 - هر گاه شك كند كه آيه يا كلمه‌اى را درست گفته يا نه اگر به چيزى كه بعد از آنست مشغول نشده ، بايد آن آيه يا كلمه را بطور صحيح بگويد و اگر به چيزى كه بعد از آنست مشغول شده ، چنانچه آن چيز ركن باشد مثل آن كه در ركوع شك كند كه فلان كلمه از سوره را درست گفته يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند ، و اگر ركن نباشد ، مثلا موقع گفتن ( الله الصمد ) شك كند كه ( قل هو الله احد ) را درست گفته يا نه ، باز هم مىتواند به شك خود اعتنا نكند ، ولى اگر احتياطا آن آيه يا كلمه را بطور صحيح بگويد اشكال ندارد ، و اگر چند مرتبه هم شك كند ، مىتواند چند بار بگويد اما اگر به وسواس برسد و باز هم بگويد ، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند .
مسأله 1017 - مستحب است در ركعت اول ، پيش از خواندن حمد بگويد اعوذ بالله من الشيطان الرجيم و در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر ( بسم الله ) را بلند بگويد و حمد و

138