بيرون آورد ، بايد لباس را آب بكشد يا عوض كند ، يا اگر چيز ديگرى عورت او را پوشانده ، لباس را بيرون آورد و نماز را تمام كند ، اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند بايد لباس را بيرون آورد و به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز را تمام كند . ولى چنانچه طورى است كه اگر لباس را آب بكشد يا عوض كند ، نماز به هم مىخورد و بواسطه سرما و مانند آن نمىتواند لباس را بيرون آورد ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است .
مسأله 806 - كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بود ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را به هم نمىزند ، بايد آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است .
مسأله 807 - كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است .
مسأله 808 - اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نمازش صحيح است .
مسأله 809 - اگر خونى در بدن يا لباس خود ببيند و يقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده كه نمىشود با آن نماز خواند ، نماز او صحيح است .
مسأله 810 - هر گاه يقين كند خونى كه در بدن يا لباس او است خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است ، اگر چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است نمازش صحيح است .
مسأله 811 - اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد ، نماز او صحيح است . ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اين كه خود را آب بكشد ، غسل كند و نماز بخواند ، غسل و نمازش باطل است . و نيز اگر جائى از اعضاء وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد ، وضو بگيرد و نماز بخواند ، وضو و نمازش باطل مىباشد .
مسأله 812 - كسى كه يك لباس دارد ، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب

113