نيست . اما براى آن كه يقين كند كه مقدار واجب را پوشانده است ، بايد مقدارى از اطراف صورت و قدرى پائينتر از مچ را هم بپوشاند .
مسأله 790 - موقعى كه انسان قضاى سجده فراموش شده يا تشهد فراموش شده را به جا مىآورد ، بلكه بنابر احتياط واجب در موقع سجده سهو هم ، بايد خود را مثل موقع نماز بپوشاند .
مسأله 791 - اگر انسان عمدا ، در نماز عورتش را نپوشاند ، نمازش باطل است ، بلكه اگر از روى ندانستن مسأله هم باشد بنابر احتياط واجب بايد نمازش را دوباره بخواند .
مسأله 792 - اگر در بين نماز بفهمد كه عورتش پيدا است ، بايد آن را بپوشاند و چنانچه پوشاندن عورت زياد طول بكشد احتياط واجب آن است كه نماز را تمام كند و دوباره بخواند ، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در نماز عورت او پيدا بوده ، نمازش صحيح است .
مسأله 793 - اگر در حال ايستاده لباسش عورت او را مىپوشاند ولى ممكن است در حال ديگر ، مثلا در حال ركوع و سجود نپوشاند ، چنانچه موقعى كه عورت او پيدا مىشود ، به وسيله‌اى آن را بپوشاند ، نماز او صحيح است . ولى احتياط مستحب آن است كه با آن لباس نماز نخواند .
مسأله 794 - انسان مىتواند در نماز خود را به علف و برگ درختان بپوشاند ولى احتياط مستحب آن است موقعى خود را با اينها بپوشاند كه چيز ديگرى نداشته باشد .
مسأله 795 - اگر غير از گل هيچ چيز ندارد كه در نماز خود را بپوشاند ، گل ساتر نيست و مىتواند برهنه نماز بخواند .
مسأله 796 - اگر چيزى ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند چنانچه احتمال دهد كه پيدا مىكند ، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازد ، و اگر چيزى پيدا نكرد ، در آخر وقت مطابق وظيفه‌اش نماز بخواند .
مسأله 797 - كسى كه مىخواهد نماز بخواند ، اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف نداشته باشد و احتمال ندهد ، كه تا آخر وقت چيزى پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند ، در صورتى كه نامحرم او را مىبيند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را با ران خود بپوشاند . و اگر كسى او را نمىبيند ، ايستاده نماز بخواند و جلوى خود را با دست بپوشاند و در هر صورت ركوع و سجود را با اشاره انجام مىدهد و براى سجود سر را قدرى پائينتر مىآورد .

111