احكام قسم خوردن مسأله 2670 - اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند مثلا قسم بخورد كه روزه بگيرد ، يا دود استعمال نكند ، چنانچه عمدا مخالفت كند ، بايد كفاره بدهد ، يعنى يك بنده آزاد كند ، يا ده فقير را سير كند ، يا آنان را بپوشاند ، و اگر اينها را نتواند بايد سه روز روزه بگيرد .
مسأله 2671 - قسم چند شرط دارد : اول كسى كه قسم مىخورد بايد بالغ و عاقل باشد و اگر مىخواهد راجع به مال خودش قسم بخورد بايد در حال بالغ شدن سفيه نباشد و حاكم شرع او را از تصرف در اموالش منع نكرده باشد و از روى قصد و اختيار قسم بخورد ، پس قسم خوردن بچه و ديوانه و مست و كسى كه مجبورش كرده‌اند ، درست نيست ، و همچنين است اگر در حال عصبانى بودن بى قصد قسم بخورد . دوم كارى را كه قسم مىخورد انجام دهد ، بايد حرام و مكروه نباشد و كارى را كه قسم مىخورد ترك كند ، بايد واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد كه كار مباحى را بجا آورد بايد ترك آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نيز اگر قسم بخورد كار مباحى را ترك كند بايد انجام آن در نظر مردم بهتر از تركش نباشد . سوم به يكى از اسمهاى خداوند عالم قسم بخورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمىشود مانند " خدا " و " الله " و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مىگويند ولى به قدرى به خدا گفته مىشود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد ، ذات مقدس حق در نظر مىآيد ، مثل آن كه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است بلكه اگر به لفظى قسم بخورد كه بدون قرينه ، خدا به نظر نمىآيد ولى او قصد خدا را كند بنابر احتياط بايد به آن قسم عمل نمايد .
چهارم قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است . پنجم عمل كردن به قسم براى او ممكن باشد و

376