احكام وديعه ( امانت ) مسأله 2327 - اگر انسان مال خود را به كسى بدهد و بگويد نزد تو امانت باشد و او هم قبول كند يا بدون اين كه حرفى بزنند صاحب مال بفهماند كه مال را براى نگهدارى به او مىدهد و او هم به قصد نگهدارى كردن بگيرد بايد به احكام وديعه و امانت دارى كه بعدا گفته مىشود عمل نمايد .
مسأله 2328 - امانت دار و كسى كه مال را امانت مىگذارد ، بايد هر دو بالغ و عاقل باشند ، پس اگر انسان مالى را پيش بچه يا ديوانه امانت بگذارد ، يا ديوانه و بچه ، مالى را پيش كسى امانت بگذارند صحيح نيست .
مسأله 2329 - اگر از بچه يا ديوانه چيزى را بطور امانت قبول كند ، بايد آن را به صاحبش بدهد ، و اگر آن چيز مال خود بچه يا ديوانه است بايد به ولى او برساند و چنانچه مال تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد ، ولى اگر براى اين كه مال از بين نرود آن را از بچه گرفته چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده باشد ضامن نيست .
مسأله 2330 - كسى كه نمىتواند امانت را نگهدارى نمايد ، بنابر احتياط واجب بايد قبول نكند ، ولى اگر صاحب مال در نگهدارى آن عاجزتر باشد و كسى هم كه بهتر حفظ كند نباشد اين احتياط واجب نيست .
مسأله 2331 - اگر انسان به صاحب مال بفهماند كه براى نگهدارى مال او حاضر نيست ، چنانچه او مال را بگذارد و برود و اين شخص مال را بر ندارد و آن مال تلف شود ، كسى كه امانت را قبول نكرده ضامن نيست ولى احتياط مستحب آن است كه اگر ممكن باشد آن را نگهدارى نمايد .
مسأله 2332 - كسى كه چيزى را امانت مىگذارد ، هر وقت بخواهد مىتواند آن را

322