مسأله 198 - اگر در سال اول كسى كه راضى به اجرة المثل باشد پيدا نشود ، بايد به بيشتر از آن شخص را اجير نمايند ، و تأخير تا سال آينده ولو با علم به يافتن اجير ارزان تر جايز نيست .
مسأله 199 - بنابر احتياط مىبايست فردى را كه با كمترين مبلغ اجير مىشود اجاره نمود ، اگر چه اقوى جواز استيجار شخصى است كه متناسب با شئون ميت باشد ، ولو آن كه اجرت بيشترى طلب كند .
مسأله 200 - اگر شخص مبلغ بيشترى از اجرة المثل را براى حج واجب وصيت كند ، مازاد از اجرة المثل از ثلث برداشته مىشود ، و اگر ثلث هم كافى نبود ، مازاد از سهم كبار ورثه با رضايت آنان پرداخت مىشود ، و با عدم رضايت ، بر همان مقدار ثلث اكتفاء مىشود ، و چنانچه مبلغى مازاد بر ثلث براى اجرت حج مندوب وصيت كند ، با عدم كفايت ثلث و عدم جبران از طرف ورثه ، در صورتى كه حج مقيد [1] به مبلغ مذكور باشد ، وصيت باطل

[1] توضيح اين كه : گاه از نظر موصى فهميده مىشود كه حج مقيد به قيود خاصى براى او مطلوب بوده است ، به اين معنا كه حج بدون آن خصوصيات را نمىخواهد ، كه در اين صورت اگر آن قيود تحقق پيدا نكند ، چون مطلوب موصى واحد است ، اصلا مطلوب او تحقق پيدا نكرده است ، مثل اين كه مىگويد : من حج در امسال را مىخواهم ، و يا اجاره حج با فلان مقدار فقط مطلوب من است ، و اگر نه نمىخواهم . - ولى گاهى حج فى حد نفسه مطلوب است ، و مىخواهد بالاخره براى او حجى را بجاى آورند ، لكن به خاطر مطلوب بودن بعض شرايط مىخواهد اين حج با آن شرايط انجام شود ، كه در اين صورت به خاطر اين كه تعدد مطلوب مطرح است ، عدم امكان تحقق بعض شرايط لطمه‌اى به مطلوبيت اصل حج نمىزند ، و اين توضيح در بسيارى از فروع ديگر نيز جارى است .

80