سوم - كسى كه تا غروب آفتاب روز دوازدهم در منى مانده است ، اگر چه آماده حركت بوده و سوار ماشين شده ولى در راه بندان مانده ، و نتوانسته از حدود منى خارج شود .
مسأله 925 - كسانى كه سال اول حج آنهاست ، و يا بعض محرمات احرام را مرتكب شده‌اند ، و يا گناه كبيره ديگرى را در حال احرام انجام داده اند ، اولى و احوط آن است كه شب سيزدهم را در منى بيتوته نمايند ، بلكه بيتوته شب سيزدهم براى همه افضل است .
مسأله 926 - مقدار واجب از بيتوته در منى از غروب تا نيمه شب است ، و خروج از منى پس از نيمه شب جايز است ، اگر چه افضل آن است كه تمام شب را تا طلوع فجر در منى بماند ، و احتياط مستحب آن است كه قبل از طلوع فجر داخل مكه نشود .
مسأله 927 - ماندن در منى بايد با نيت همراه باشد ، و اگر اول مغرب نيت نكرده است ، بايد بعد از دخول وقت نماز عشاء نيت كند ، و بگويد : " امشب را در منى مىمانم قربة إلى الله " ، و نوع حجى را كه بجا مىآورد - تمتع يا غير آن را نيز - تعيين كند ، و هم چنين اگر نايب است به نيت منوب عنه در منى بماند ، و اگر نيت نكند گناه كرده ، ولى كفاره‌اى بر او واجب نيست ، و كفايت مىكند كه به اين منظور در منى بماند ، اگر چه نيت آن را به زبان نياورد ، و در دل هم نگذراند .

360