ولا سعديك . پس چون تلبيه گفت غش كرد ، و از راحله‌اش بر زمين افتاد ، و پيوسته اين حال تا پايان مراسم حج بر او عارض مىشد [1] . 2 - شخصى به نام " افلح " كه از غلامان حضرت امام محمد باقر عليه السلام بوده ، مىگويد : وقتى در خدمت آن حضرت به مكه رفتيم ، چون آن بزرگوار داخل مسجد الحرام شد ، چون به خانه كعبه نگريست ، به گريه افتاد و صداى مباركش در ميان مسجد بلند شد من عرض كردم : پدر و مادرم فداى تو ، مردم شما را مىبينند ، خوب است كه صداى مبارك را كوتاه نموده ، و آهسته تر گريه كنيد .
حضرت فرمود : واى بر تو ! اى افلح ، چگونه گريه نكنم ، همانا اميد مىرود كه خداوند به سبب اين گريه ، نظر رحمتى بر من فرمايد ، و به آن سبب فرداى ( قيامت ) در نزد او رستگار گردم . پس آن حضرت دور خانه طواف فرمود ، و بعد در نزد مقام ابراهيم به نماز ايستاد و به ركوع و سجود رفت ، و چون سر از سجده برداشت موضع سجده آن بزرگوار از اشك ديدگانش تر شده بود [1] .
3 - طاووس يمانى مىگويد : داخل حجر اسماعيل شدم ، ديدم

[1] عوالى اللئالى ابن ابى جمهور احسائى 4 : 35 ، احياء العلوم غزالى 1 : 268 .
[1] كشف الغمة في معرفة الأئمة 2 : 117 و 148 .

10