هنگام بهار وقتى شاخه‌هاى زيادى درخت مو را مىزنند از مقطع آن مايعى بىرنگ ، بىبو و بىطعم خارج مىشود كه معروف به " اشك مو " مى باشد . اين مايع را به صورت كمپرس براى التيام انواع زخمها به كار مىبرند .
برگهاى انگور فرنگى سياه را اگر له كرده و به شكل ضماد در آورند در مورد دمل ، زخم ، بريدگى و جراحات سطحى مىتوان استعمال كرد . اگر برگها خشك باشند بايد آن را يگ ربع ساعت در آب نيمگرم خيسانيد و بعد مثل برگهاى تازه استعمال كرد .
اگر يك سيب را در هاون انداخته و بكوبند و آن را در شيرهء خودش بپزند مرهمى را بوجود خواهد آورد كه زخمهاى خيلى شديد و سخت را معالجه و درمان خواهد نمود . آب سيب را اگر مقدار مساوى با روغن زيتون مخلوط كنند داراى همان خواص براى معالجهء انواع زخمها مىباشد .
شكوفه‌هاى توت وحشى را اگر در بهار بچينند و در شيشه بگذارند و جلو آفتاب قرار دهند مايع غليظى را بوجود مى آورد كه براى پانسمان زخمهاى مختلف آن را مصرف مى كنند .
دم كردهء فندق به مقدار بيست و پنج گرم در يك ليتر آب به شكل محلول براى التيام زخمهائى كه در اثر جراحت بوجود آمده است مصرف مىگردد .
آبليمو علاوه بر خواص ضد عفونى ، قبض كنندهء خوبى است و اين داروئى است كه به وسيلهء آن مىتوان تمام زخمها را از هر قبيل كه باشد با آن شستشو و پانسمان كرد و بواسطهء همين خاصيت قبص كننده است كه آب ليمو خونريزيهاى داخلى و خارجى را متوقف مىسازد .
جوشانده ء ريشهء زغال اختهء فرنگى به مقدار پانزده تا بيست گرم در يك ليتر آب براى كمپرس انواع زخمهاى جلدى مفيد است و آن را بهبودى داده و معالجه

192