ظرفى كنند وبعد از چهل روز تناول نمايند .
مرباى بالنك - معده را قوت دهد وفرح آورد . صفت آن : گوشت ترنج را در آب بجوشانند تا نيم پخته شود ، سپس بيرون آورند وبفشارند وعسل صاف بر سر آن كنند و بآتش نرم بجوشانند تا بقوام آيد اگر به قند خواهند همچنين ( اما مرباى هليله وبالنگ وشقاقل وجزر وگردكان بعسل ، ومرباى تمر هندى وبه وسيب وامثال اينها بقند ) بهتر است .
مرباى جزر - باه را قوت دهد وسينه را نرم كند وپشت را محكم گرداند .
صفت آن : پوست گزر بزرگ را بخراشند وپاره پاره كنند وميان آنرا بيندازند ودر آب عسل بجوشانند تا پخته شود وبعد از آن بيرون آورند ودر عسل اندازند كه جوشى بدهند بعد از چهل روز تناول نمايند .
مرباى زنجبيل - گرده ومثانه ومعده بارده را نافع است وبولرا براند وتبهاى بلغمى را سود دارد وباه را زياد كند . صفت آن : زنجبيل خوبرا تهيه نموده در ديك كنند وبيست روز هر روز آب بر آن بريزند بعد از آن بيرون آورند بشويند وريشه ريشه كنند وبآب وعسل بجوشانند تا بقوام آيد .
مرباى گردكان - معده را قوت دهد وباه را زياد كند . صفت آن : گردكان تازه كه هنوز صلب نشده باشد پوست كنده وبآب وعسل بجوشانند تا بقوام آيد .
مرباى وج - قولنج ريحى وفالج وصرع را نافع باشد . صفت آن : وج تركى فربه سه شبانروز در آب خيسانند بعد از آن بيرون آورده ودر آب وعسل بجوشانند تا بقوام آيد ( وج را بفارسى سوسن زرد گويند ، بيخ نباتيست كه در آبها مىرويد برگش از برگ نرگس دراز وعريضتر وقوتش تا چهار سال باقيست قاطع بلغم وترياق ، مقوى معده وجگر وهاضمه وقوه حافظه ومدر بول وحيض وجهت درد سينه وسرفه وپهلو و جگر ودرد سپرز وتقطير بول ونيكو كردن رخسار وضماد جهت مفاصل واورام بلغمى وبهق وبرص كه در كتاب ( حكيم مؤمن ) منافع اين نبات مفصل است ) ، اين چند سطر

1 - بفارسى گزرو زردك گفته مىشود .

361