182 ) مشتمل بر ادعيه روزهاى هفته است . بعد از آن كه قسمت عمده كتاب قرار دارد ( 182 - 541 ) مربوط به روز جمعه و ادعيه مختلف آن مى باشد . ابن طاووس منابعى را كه ادعيه را از آن گرفته ياد نمى كند ( نيز مق‌ : - › ابن طاووس ، الدروع ) .
ابن طاووس كتاب " جمال " را مثل همچون تأليفات ديگر ، با توصيف محتواى آن آغاز مى كند . اين روش را با ياد آورى اين كه مقاصد و مفاهيمى ( معاني ) كه در اين كتاب آمده همچون مرواريدى در صدف توضيح مى باشد ، پنهان مى دهد . زمانى كه در يك باب معاني زياد باشد از نظر پنهان مى ماند و تنها با زحمت زياد مى توان آنها را بدست آورد . به همين دليل شمارش آن معاني ، يافتن آنها را آسان مى سازد و خواننده را به عمل براى كسب رضاى خداوند ( با پيروى از سفارشاتى كه در كتاب آمده ) كمك مى كند ( نك‌ : جمال ص 8 ) .
آقا بزرگ اشاره به نسخه‌اى از جمال نكرده است . چاپى كه در اين جا استفاده كرده‌ايم چاپ سنگى تهران 1330 ( با ترجمه فارسى از شيخ عباس قمى در حاشيه ) مى باشد ، مق‌ : مشار ، فهرست ص 1286 ) . آل ياسين ( در مجلة المجمع العلمي العراقى 12 ص 203 ) و محققين اليقين 2 ( در ص 103 ) نيز همان چاپ 1330 تهران را ياد مى كنند ( ديده نشد ) . چاپ 1330 ناقص است و عبارتى كه در مهج بدان اشاره شده در آن نمى باشد ، مق‌ - › كنوز النجاح .
23 . * * كتاب الكرامات ذريعه 17 / 289 ش 343 .
الامان 115 - 116 / 127 - 128 .
موارد نقل شده درباره مؤمنانى است كه در وقت نماز يا زيارت قبر امام حسين [ ع ] مار يا شير به آنها آسيب نرسانده است . اين مواد ، نقل به معنى شده زيرا ابن طاووس نسخه

. چاپ جديدى از اين كتاب با تحقيق ، قيومى اصفهاني ( تهران 1371 ) منتشر شده است . مبناى اين چاپ نيز نسخه چاپى 1330 به ضميمه نقلهايى بوده كه در آثار ديگر آمده و محقق آنها را بدست آورده است . م

74