بنى اسرائيل را مورد خطاب قرار مى دهد : مستقيما ( سعد 47 = سوره 10 ) يا به توسط داود [ ع ] ( مث‌ : سعد 48 = سوره 17 ، سعد 51 = سوره 65 ) ; يا بنى آدم را مورد خطاب قرار مى دهد ( مث‌ : سعد 49 = سوره‌هاى 23 ، 30 ، 30 ، سعد 50 = سوره 46 ، سعد 51 = سوره 67 ، سعد 52 = 68 ) . متن نقل شده به صورت موعظه مى باشد . محتواى آن به وضوح اسلامى است ( مث‌ : سعد 48 = سوره 17 : " محمد و امت او وارث زمين خواهند بود " ; سععد 50 = سوره 46 : " عذاب براى گرفتن ربا " ) و داراى اشارت صريحى بر ضد نصارى است ( مث‌ : سعد 47 = سوره 2 : آنها عيسى را به جاى من خدا خواهند گرفت " ) .
ابن طاووس از سوره‌هاى 2 ، 10 ، 17 ، 23 ، 30 ، 36 ، 46 ، 47 ، 65 ، 67 ، 68 ، 71 ، 84 و 100 نقل مى كند . وى براى برخى از اين نقلها تنها شماره كراسه را ياد مى كند ( كراسه‌هاى ياد شده عبارتند از : 1 ، 3 ، 4 ، 5 ، 6 ، 7 ، 9 ، 10 ، 12 ) ; براى ديگر نقلها به شماره برگ نيز اشاره مى كند .
همانطور كه : Sadan . J خاطر نشان كرده شبه زبورهاى مختلفى وجود دارد كه داراى عنوان " زبور داود " مى باشد ، نك‌ :
Some Literary Problems Concerning Judaism and Jewry in Medieval Arabic " Studids in Islamic History and Civilization in Honour of Professor , " Sources . 397 - 396 . at pp , 398 - 353 . pp , 1986 , Leiden , Sharon . M . ed , David Ayalon در اين باره كه ابن طاووس از چه متنى نقل كرده بيشتر بايد مورد تحقيق قرار گيرد . ( به هر روى اين كتاب همان زبور داود كه در ذريعه 12 / 37 ش 207 ياد شده نمى باشد . ) 655 . * * كتاب زاد العابدين / حسين بن ابى ( يا : عبد ) الحسن ( يا : الحسين ) على بن خلف الكاشغرى المقلب بالفضل ( زنده در 484 ) ذريعه 12 / 4 ش 19 المضايقة 33 - 34 / 344 - 345 مهج الدعوات 355 - 357 نام مؤلف در مهج 355 / مهج * برگ 196 - ر ، أبو الحسين بن خلف آمده است . نام او در بحار 66 / 476 ( به نقل از مهج 355 ) الحسين بن الحسن بن خلف الكاشونى ياد

602