براى اين اسم اقبال ياد كرده اما اين نقل در اقبال چاپى نيامده است . اين كتاب يكى از منابع ( احتمالا غير مستقيم ) البلد كفعمي ( نك‌ : البلد صص 155 ، 502 ; در آنجا نام مؤلف " المعين " احمد بن على بن احمد بن الحسين بن محمد بن القاسم آمده است ; مق‌ : ذريعه ) و نيز جنه ( نك‌ : جنه صص 171 - 172 = جنه * برگ 46 - پ و 47 - ر = مهج الدعوات 261 ; جنه صص 189 - 190 = جنه * برگ 51 - پ = مهج الدعوات 260 - 261 ; جنه ص 204 = جنه * برگ 55 - ر ، پ = مهج الدعوات 36 ) مى باشد . در برخى از نسخه‌هاى " جنه " ، كتاب الوسائل به على بن احمد پدر " احمد " منسوب شده است ; مق‌ : رياض 3 / 340 .
موارد نقل شده در المجتنى مشتمل بر دعاهاى كوتاه براى مواقع مختلف است .
مورد مهج مشتمل بر مناجاتى است كه امام جواد [ ع ] به عنوان " مهريه " در موقع ازدواج به دختر مأمون ( ام الفضل ) داده است . اين دعا به " الوسائل إلى المسائل " معروف مى باشد و بايد بخشى ( يا تمام ) از " ادعية الوسائل إلى المسائل امام جواد [ ع ] باشد ( مق‌ : ذريعه 1 / 401 ش 2091 ) . بنابراين روشن است كه معير ( يا : معين ) ، عنوان و برخى از مواد تأليف خود را از متن دعاى امام جواد [ ع ] گرفته است . در واقع عنوان كتاب در " جنه " " كتاب الوسائل إلى المسائل المروية عن الجواد " [ ع ] آمده است .
645 . - كتاب الوسيلة إلى نيل الفضيلة / عماد الدين أبو جعفر محمد بن على ابن حمزه الطوسى ( زنده در 566 ) ذريعه 25 / 75 ش 408 كشف 5 درباره مؤلف نك‌ : الثقات صص 272 - 273 . عنوان در منتجب الدين ( ص 164 ش 390 و از آنجا عاملي ، امل 2 / 285 ) " الوسيلة " آمده است . ابن طاووس از نام مؤلف ياد نكرده و تنها مى گويد اين يكى از تأليفات متعددى بوده كه در صورت وصيت از پدر به پسر نوشته شده و او از همين الگو در كشف المحجة پيروى شده است . بياضى در صراط ، احيانا به مؤلف با عنوان " صاحب الوسيلة " اشاره مى كند ( مث‌ : 1 / 200 ، 212 ،

596