توصيف شده است ، [102] قوام الدين أبو طاهر احمد ( م 704 ) كه در دوره‌هاى ارغون ( حكومت 683 - 690 ) وگيخاتو ( 690 - 694 ) امير الحاج بوده است ، [103] ومجد الدين محمد كه مقام مبرزى در جامعه امامية داشته است . زمانى كه هلاكو قبل از سقوط بغداد به شهر نزديك شد وى به همراه پدر علامه حلى وابن ابى العز فقيه [104] به ديدار او رفت .
آنها به هلاكو گفتند كه بر مبناى پيشگويى على عليه السلام ، او به دولت عباسي پايان خواهد داد . [105] مجد الدين ، مبلغ زيادي پول نزد هلاكو فرستاده ، او " كتاب البشارة " را به نام وى نوشت وبدين صورت توانست حله والنيل ونجف وكربلا را از غارت وويرانى نجات دهد . مجد الدين به عنوان نقيب بلاد فراتيه ( البلاد الفراتية ) تعيين شد [106] اما اندكى بعد از آن در گذشت . [107] برادر سوم ، مؤلف و شاعر جمال الدين أبو الفضايل احمد پدر غياث الدين عبد الكريم ( م 693 ) بود كه به نوبه خود كتابهاى چندى نگاشته است . [108] جمال الدين پيش از برگشتن به حله ، به مصر سفر كرد . بعد از پيروزى مغول ، نصر الدين طوسى وى را نزد حاكم مغول آورده ، ووى ، ملك بزرگى ( ضيعة ) در حله به او داد ووى بسيار

[102] . ابن الفوطى ، تلخيص مجمع الاداب في معجم الالقاب تحقيق : مصطفى جواد ج 4 / 1 ، بغداد 1382 ، ص 110 .
[103] . ابن الفوطى ، تلخيص مجمع الاداب ج 4 / 4 ، دمشق 1387 ، صص 757 ، 762 ، كركوش تاريخ الحله 1 / 88 . مق‌ : ابن بطوطة ، الرحله ، قاهره 1346 ، 1 / 110 .
[104] . درباره او نك‌ : الانوار الساطعة صص 165 - 166 .
[105] . الحلى ، كشف اليقين ، ايران 1298 17 - 18 ، مق‌ : الحوادث الجامعه ص 330 . نيز نك‌ : strothmann صص 42 - 47 ، schmidtke ص 15 وارجاعاتي كه در پاورقى ش 10 آمده است .
[106] . " البلاد الفراتية " ، اين اصطلاح با " الاعمال الفراتية " يكى است كه شامل " عانه ، الحادثه ، هيت ، الانبار ، الحله ، الكوفه وقوسان " مى شده است ( الحوادث الجامعه ص 303 ، مق‌ : همان صص 319 ، 332 ) .
[107] . ابن عنبه ، عمده ص 157 . مق‌ : الحوادث الجامعه صص 330 - 331 ، 336 ، كركوش 1 / 74 ، الانوار الساطعة ص 57 1 .
[108] . غياث الدين در صفر 663 از ابن طاووس روايت كرده است ، نك‌ : فرحة الغرى ص 36 . نيز نك‌ : فرحة الغرى صص 52 ، 57 ، 62 ، 72 ، 90 ، 111 ، 112 ، 136 ، 144 ، 145 ، نك‌ بطور كلى : ابن فوطى ، تلخيص مجمع الاداب ج 4 / 2 صص 1194 - 1195 ، روضات ج 4 صص 221 - 224 ، اعيان 38 / 80 ، الانوار الساطعة ص 91 - 92 .

37