أبو الحسن العلوى الجوانى ، [38] حسين بن عبد الكريم الغروى ، [39] ومحيى الدين محمد بن عبد الله بن على بن زهره الحلبي . [40] ابن طاووس شيوخ غير امامى نيز داشته ، وى روايت خود از آنها را چنين توجيه مى كند كه نقل از آنها براى شيعه بدليل مصلحتى است كه در روايت از آنها وجود دارد . [41] از جمله آنها : محمد بن محمود ابن النجار ( م 643 ) كه ابن طاووس ذيل تاريخ بغداد او را روايت و تلخيص كرده است ، [42] ديگرى مؤيد الدين محمد بن محمد القمى بود كه در عهد وزارتش اجازه روايت از خود به او داده است . [43] المستنصر چند بار كوشيد تا ابن طاووس را به سياست بكشاند ، او مى خواست تا به توسط قمى وزير و ديگر امراء به او مقام نقابت تمامى طالبىها واگذار كند . اين اصرار چند سال ادامه داشته اما وى از پذيرفتن آن سرباز زده است . [44] اين پيشنهاد مى بايست ميان سالهاى 623 ( شروع خلافت مستنصر ) و 629 ( سال بركنارى و اعدام القمى ) بوده

[38] . فلاح صص 246 / 223 - 224 ، ابن طاووس كتابي [ نامه‌اى ، في كتابه الينا ] كه على به او نوشته نقل مى كند . افندي ( رياض 3 / 418 ) اين عبارت را از فلاح السائل نقل مى كند و از آن استنباط مى كند كه على شيخ يا استاد ابن طاووس بوده باشد .
[39] . فرحة الغرى صص 144 ، 145 ، الانوار الساطعة ص 49 .
[40] . فرحة الغرى صص 36 ، 136 ، نامه دانشوران ( درباره آن مق‌ : Storey ج 1 / 2 صص 1173 - 1174 ، ذريعة 24 / 21 ش 110 ) 1 / 162 ، الانوار الساطعة صص 160 - 161 . نيز نك‌ : رياض 5 / 114 . اين ادعاى آقا بزرگ ( الانوار ص 136 ) كه قريش بن السبيع ( سبيع ) العلوى را بايد يكى از شيوخ ابن طاووس بشمار آورد ، نتوانستم به اثبات برسانم . نك‌ - › كتاب فضل العقيق .
[41] . الاجازات ص 19 / 43 .
[42] . نك‌ - › ابن طاووس ، كتاب التحصيل ، - › ذيل تاريخ بغداد ، سعد السعود ص 73 . ابن طاووس از وى اجازه‌اى براى روايت " الجمع بين الصحيحين " حميدي نيز دريافت كرد ( فتح الابواب ص 149 ) .
[43] . نك‌ - › فرج المهموم ص 187 . در آنجا القمى به عنوان صاحب الوزير ناصر بن المهدى توصيف شده است . املاى " كثير القمى " كه در فرج المهموم آمده خطاست ، درست آن كه در فرج المهموم * ( برگ 125 - پ ) آمده الوزير الكبير القمى است . براى " القمى " نك‌ : الحوادث الجامعه صص 33 - 35 ، Hartmann ، الناصر صص 151 - 152 .
[44] . كشف صص 112 - 114 ، مق‌ : بحار 107 / 44 ، روضات 4 / 338 و از آنجا : 92 . p , Strothmann . در ابن عنبه ، العمدة ، ابن عنبه آن گونه كه در نامه دانشوران 1 / 176 نقل شده ، خليفه پيشنهاد كننده را اشتباها الناصر لدين الله ياد كرده است .

25