بشرى ( بروكلمان ، ذيل : به اشتباه بشر ) المحققين في الفقه ، و سوم : الملاذ في الفقه . اين دو كتاب اخير از برادر ابن طاووس يعنى جمال الدين احمد بوده و همان گونه كه بروكلمان بدرستى يادآور شده هيچكدام از آنها موجود نيست ( مق‌ : ذريعه 3 / 120 ش 407 ، 22 / 192 ش 6649 ) .
( 3 ) كتاب " ربيع الشيعه " كه برخى از علماى امامى آن را به ابن طاووس نسبت مى دهند ، در واقع عنوان ديگرى از اعلام الورى از فضل بن حسن طبرسي ( م 548 ) است ( مق‌ : ذريعه 10 / 75 ش 131 و مقدمه ء الخرسان بر چاپ 1390 اعلام الورى صص 29 - 31 ) . مير داماد در " رواشح " قطعه‌اى نقل كرده كه در باره ء آن مى گويد از ربيع الشيعه ابن طاووس اخذ شده است . اين قطعه در اعلام ( ص 370 ) آمده است .
مجلسى نيز كه ربيع الشيعه را به ابن طاووس منسوب مى كند مى گويد : او از نقل از آن خوددارى كرده زيرا مطابق ( لموافقته ) ابواب و ترتيب اعلام مى باشد ( في جميع الابواب والترتيب ) ; اين چيزى است كه مجلسى از آن تعجب كرده است ( بحار 1 / 31 و از آنجا : قمى ، فوائد ص 332 ) . توجيه احتمالى ( مستدرك چ سنگى 3 / 469 ) اين است كه ابن طاووس نسخه‌اى از اعلام را بدست آورده كه فاقد خطبه بوده است . او با اين تأليف آشنا نبوده به همين دليل آن را استنساخ كرده است . بعد از درگذشت وى اين كتاب را ميان كتابهاى او يافته اند كسانى كه آن را يافته اند ; چنين فرض كرده اند كه ابن طاووس آن را نگاشته است و خطبه‌اى كه ابن طاووس در آغاز كتابهايش مى نگاشته بر آن افزوده اند .
آنچه قابل توجه است اين كه ابن طاووس ( حداقل در تأليفاتى كه من ديده ام ) در هيچ مورد از اعلام ياد نمى كند .
اين را نيز بايد يادآور شد كه نسخه ء British Library به شماره 521 , 13 . Or كه در Manuscriprs List of Oriental با عنوان " ربيع الشيعه " كه مؤلف آن ناشناخته توصيف شده نسخه ء ناتمامى از اعلام الورى طبرسي است . ( انتهاى نسخه ء مزبور در نيمه ء بابى است كه درباره‌ء امام صادق [ ع ] مى باشد ) .

نسخه ء از ربيع الشيعه با نسبت به ابن طاووس [ ! ] در كتابخانه ء ملك به شماره 1902 ( كتابت 947 ) و شماره 6644 دانشگاه تهران موجود است . م

112