الله مقامه ) است . وجلالت شأن و مقامات آن بزرگوار در علم و عمل محتاج به بيان نيست . مجاهدات و رياضات و كمالات نفس آن بزرگوار و بعضى استبصارات وختومات از او در نزد اهل معرفت معروف است . و در مقام علم او كتاب حاشيهء معالم كه نام او را " هداية المسترشدين " قرار داده ، و در ميان علماء حاشيهء شيخ و حاشيهء مطلق كه گويند اين كتاب است .
بس است در بلندى تحقيق و بلندى وتبحر ذهن و فكر او كه مى توان گفت اكثر تحقيقات اصوليهء اين زمانها در پيش علماء ، مأخوذ از آن بزرگوار است .
و اصل ايشان از ايوان كيف [1] بوده ، و از شاگردان شيخ جعفر نجفى - كه پدر زن او است - بوده ، و آقا سيد محسن كاظمينى و آقا سيد على صاحب شرح كبير نيز بوده .
و مرتبهء فضل ايشان زياده از اين است كه نقل توان نمود ، اول در احمد آباد درس مى گفتند از اطراف اصفهان فضلا حاضر مى شده اند . بعد در مسجد شاه درس مى گفته . قريب سيصد نفر مجلس درس او حاضر مى شده . و كتاب فقه استدلالى هم نوشته و رسالهء عمليه فارسيه هم دارد . و وفات او سنهء هزار و دويست و چهل و هشت ( 1248 ) بوده و او داماد مرحوم شيخ فقيه كبير شيخ جعفر نجفى است كه دختر مرحوم شيخ هم عالمه و عامله ( 2 ) ، و در همين عمارت جلو روى قبر شيخ ، مدفونه است .
و فرزند ايشان مرحوم حاجى شيخ محمد باقر ( اعلى الله مقامه ) بود كه آثار سعادت دارين از او به ظهور رسيده و به زيارت عتبات عاليات مشرف شده ، بعد از زيارت امير المؤمنين ( عليه السلام ) در نجف اشرف وفات نموده ، در سنه هزار و

[1] ايوان كيف ، در راه مشهد دو منزلي طهران است . مؤلف ( ره ) . ( 2 ) نسمه خاتون نام داشته و در حدود 1295 وفات كرده . رك : " رجال اصفهان " / 73 و " تذكرة القبور " استاد مهدوي / 37 .

45