در بيان حال ميرزا رفيعا و مصنفات آن مرحوم و بعضى از علماء واجلاء بعد از آن برگردى مقابل قبر فاضل طرف دست راست راه كه ميان تخت فولاد و به طرف شيراز مى رود - به فاصلهء زيادى - تكيهء ميرزا رفيعا است كه گنبدى هم دارد و از بناى شاه سليمان صفوي است و در توى عمارت ميان آن ، قبر مرحوم ميرزا رفيعاى نائينى است كه از جمله علماى كاملين بوده . قبر او توى ايوانچه جلو گنبد است . صاحب تصنيف و تأليف ، و كتابهاى بسيار وقف نموده كه فعلا نزد اولاد اوست ، و محل انتفاع علما است .
و اولاد او ساداتى هستند اردستانى ، دور نيست بعد از آن مرحوم به اردستان رفته اند .
و آن بزرگوار از بزرگان علماء زمان شاه صفى بوده ، و كتاب شجره الهيه در اصول دين فارسي براى شاه نوشته ، و رسالهء ثمره هم نوشته ( مختصر شجره ) ، و رسالهء تشكيك وحواشي بر مختلف علامه ، و شرح اصول كافى . و از استاد‌هاى مجلسي است .
وفات او در هزار و هشتاد يا هشتاد و دو .
و بيرون عمارت طرف جلو رو كه با قبر ميرزا رفيعا كه توى عمارت است فاصله كمى دارد ، قبر مرحوم ميرزا محمد على ميرزا مظفر است . سنگ سياهى روى قبر اوست به خط رقاع نوشته و آن بزرگوار از زهاد و از دنيا گذشته‌هاى كامل و عالم و فاضل و امام مسجد على بوده .
گويند هيزم و روغن چراغ خود از بازار مى گرفته ، وقت امامت كنار محراب مى گذارد ، من بعد به خانه مى برده و با وضع فقر كمال مواظبت در آداب شريعت داشته . از بىاعتنائىهاى او به دنيا وضعهاى غريب نقل مى كنند : گويند وقتى

42