گسيل داشت .
همراه قحطبة بن شبيب ، ابو عون مقاتل بن حكيم عكى و خالد بن برمك و حارثة بن خزيمه و عبد الجبار بن نهيك و جهور بن مراد عجلى و فضل بن سليمان و عبد الله بن نعمان طائى را به فرماندهى نظاميان گماشت و در اختيار هر يك از ايشان گروهى از دليران و پهلوانان را گذاشت .
ابو مسلم به قحطبه دستور داد به طوس برود و با بازماندگان لشكرهاى كرمانى و نصر بن سيار جنگ كند و آنان را از طوس بيرون كند و سپس گام به گام تا عراق پيش برود .
قحطبه حركت كرد و چون نزديك طوس رسيدند كسانى كه در آن جمع شده بودند گريختند و پراكنده شدند و قحطبه به گرگان رفت و آن شهر را گشود .
سپس آهنگ رى و با فرماندار مروان كه در آن شهر بود جنگ كرد و او را شكست داد و از رى بسوى اصفهان حركت كرد و چون به شهر نزديك شد عامر بن ضبارة كه از سوى يزيد بن عمر فرماندار اصفهان بود گريخت و قحطبه وارد شهر و بر آن چيره شد .
سپس سوى نهاوند حركت كرد ، مالك بن ادهم باهلى كه فرماندار نهاوند بود چند روزى در شهر متحصن شد و سپس از قحطبه زينهار خواست كه موافقت كرد و او پيش قحطبه رفت ، از آنجا به حلوان رفت و همانجا اردو زد و توقف كرد .
قحطبه براى ابو مسلم نامه نوشت و ضمن گزارش كار خود باو خبر داد كه مروان بن محمد از شام حركت كرده و خود را به « زابين » [ 449 ] رسانده و با سى هزار سپاه مقيم آنجاست و يزيد بن عمر بن هبيره هم در واسط آماده است . نامه ابو مسلم باو رسيد كه دستور داده بود ابو عون عكى را همراه سى هزار سوار دلير براى جنگ با مروان بن محمد به زابين بفرستد و خودش با بقيه لشكر به واسط برود و با يزيد بن عمر جنگ كند و مانع از آن شود كه بتواند نيروى امدادى براى مروان اعزام دارد و قحطبه چنان كرد .
چون به مروان خبر رسيد كه ابو عون با لشكر از حلوان بيرون آمده است به

449 - زابين : به صورت تثنيه نام دو رود بزرگ است ، سرچشمه هر دو نزديك كوههاى آذربايجان است : ر . ك ، ترجمه تقويم البلدان ص 305 . ( م )

406