مؤمنانى براى تو وجود نخواهد داشت و چيزى جز مرگ نيست و بزرگوارانه بمير .
مصعب گفت اى ابو نعمان كسى جز من و تو باقى نمانده است و بايد اقدام به مرگ كنيم ، ابراهيم گفت من كه به خدا سوگند چنين خواهم كرد .
گويد چون به محل دير جاثليق [ 392 ] رسيدند شب را آنجا گذراندند و چون صبح شد ابراهيم بن اشتر نگاه كرد و ديد همه كسانى را كه متهم كرده بود شبانه گريخته و به عبد الملك بن مروان پيوسته‌اند و به مصعب گفت راى مرا چگونه ديدى ؟ و چون دو لشكر به يك ديگر حمله كردند و جنگ در گرفت قبيله ربيعه از جنگ خود را كنار كشيدند آنان كه بر پهلوى راست لشكر مصعب بودند به مصعب گفتند ما نه با تو خواهيم بود و نه بر ضد تو .
وفاداران مصعب كه پيشاپيش آنان ابراهيم بن اشتر بود پايدارى كردند و ابراهيم كشته شد ، و چون مصعب چنين ديد تن به مرگ داد و از اسب پياده شد و خواص او هم پياده شدند و چندان جنگ كردند كه كشته شدند و بقيه سپاه هم گريختند ، عبد الله بن ظبيان از پشت سر مصعب به او حمله كرد و بدون اينكه مصعب متوجه او شود باو شمشير زد و مصعب در افتاد و عبد الله پياده شد و سرش را بريد و پيش عبد الملك آورد ، عبد الملك از ديدن سر مصعب سخت اندوهگين شد و گفت ديگر كجا قريش مىتواند كسى همچون مصعب پرورش دهد دوست مىداشتم صلح را مىپذيرفت و من اموال خود را با او قسمت مىكردم .
چون مصعب كشته شد ياران بازمانده اش از عبد الملك براى خود امان خواستند و بايشان امان داد ، عبد الله بن قيس رقيات [ 393 ] در اين باره اين ابيات را سروده است :
« كشته شدن مردى كه در دير جاثليق كشته شد خوارى و زبونى را براى دو شهر كوفه و بصره به ارمغان آورد .
قبيله بكر بن وائل در جنگ پايدارى نكردند و قبيله تميم هم به هنگام رويارويى با دشمن ايستادگى نكردند .

392 - از ديرهاى كهن نزديك بغداد بر كنار غربى دجله ، ر . ك ، ياقوت . معجم ، ج 4 ص 130 . ( م ) 393 - عبد الله بن قيس رقيات : چون به سه زن بنام رقيه عشق مىورزيده باين لقب مشهور شده است ، مرگ او حدود سال هشتاد و پنج هجرت است ، شرح حال و نمونه شعر و ترانه هاى او مفصل در اغانى ج 5 صفحات 100 - 73 چاپ وزارة الثقافة مصر آمده است . ( م )

356