عبد الله به نامه مختار پاسخ نداد ، مختار سوار شد و كنار خانه او در كوفه آمد و آنرا ويران كرد و هر چه در خانه او بود غارت شد و مختار دستور داد ام سلمة دختر عمر جعفى همسر عبد الله را زندانى كردند ، ويرانى و غارت خانه عبد الله بن حر بدست عمرو بن سعيد بن قيس همدانى صورت گرفت .
چون اين خبر باطلاع عبد الله بن حر جعفى رسيد به مزرعه عمرو بن سعيد كه در ماهان دينور بود حمله كرد كشاورزى او را باتش كشيد و دامهاى او را به غارت برد و چنين خواند :
« آن دروغگو چيزى از اموال ما را رها نكرد و تمام مردان قبيله همدان هم متفرق و پراكنده شدند ، آيا اين حق است كه تمام اموال من از دست برود و مزرعه ابن سعيد كنار من در امان باشد ؟ » آنگاه از دليران سپاه خود صد تن را انتخاب كرد كه محشر تميمى و دلهم بن زياد مرادى ، و احمر طايى از جمله ايشان بودند و ديگر ياران خود را در ماهان گذاشت و بسوى كوفه حركت كرد و شبانه كنار پل آن شهر رسيد دستور داد شانه نگهبانان پل را بستند و مردى از ياران خود را بر ايشان گماشت و خود از آن عبور كرد ، و چون وارد كوفه شدند ابو عمره كيسان كه مشغول شبگردى بود آنان را ديد و پرسيد شما كيستيد ؟ گفتند ياران عبد الله بن كامل و براى رفتن به حضور امير مختار آمده‌ايم ، گفت در پناه حفظ خدا برويد .
آنان خود را به زندان رساندند در آنرا شكستند و همه زندانيان را بيرون آوردند ، عبد الله همسر خود ام سلمه را بر اسبى سوار كرد و چهل مرد را براى نگهبانى از او گماشت و آنان را پيشاپيش روانه كرد و سپس خود حركت كرد .
و چون خبر به مختار رسيد راشد وابسته و آزاد كرده قبيله بجيله را همراه سه هزار مرد به تعقيب او فرستاد ، ابو عمره هم همراه هزار مرد از محله بجيله به تعقيب او پرداخت ، عبد الله بن كامل هم همراه هزار مرد از محله قبيله نخعيها آمد و همگان او را محاصره كردند از پشت بامهاى كوفه هم شروع به پرتاب سنگ به عبد الله و يارانش كردند با وجود اين عبد الله همه را كنار زد و صد مرد از ياران مختار را كشت و از پل گذشت در حالى كه فقط چهار تن از همراهان او كشته

342